![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3f/HMS_Diamond%252C_1952_%2528IWM%2529.jpg/640px-HMS_Diamond%252C_1952_%2528IWM%2529.jpg&w=640&q=50)
Niszczyciele typu Daring (1949)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Niszczyciele typu Daring – typ jedenastu brytyjskich niszczycieli opracowanych po II wojnie światowej dla Royal Navy i Royal Australian Navy. Okręty weszły do służby w latach 50. i znajdowały się w niej do lat 70. XX wieku.
![]() | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy |
| ||
Wejście do służby | |||
Zbudowane okręty |
11 | ||
Okręty w służbie |
0 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
3580 t (pełna) | ||
Długość |
118,8 m | ||
Szerokość |
13,1 m | ||
Zanurzenie |
4,1 m | ||
Napęd |
2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby | ||
Prędkość |
35 węzłów | ||
Załoga |
297 | ||
Uzbrojenie |
3 podwójne armaty kalibru 113 mm | ||
|
Był to ostatni typ brytyjskich niszczycieli, którego podstawowe uzbrojenie stanowiła broń artyleryjska. Okręty były wykorzystywane podczas konfrontacji indonezyjsko-malezyjskiej i wojny wietnamskiej.
Dwa okręty (HMS „Diana” i HMS „Decoy”) po wycofaniu z Royal Navy zostały sprzedane do Peru, gdzie pełniły służbę do 1993 i 2007 roku.