Oliwnik (roślina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Oliwnik (Elaeagnus L.) – rodzaj krzewów i drzew z rodziny oliwnikowatych. Podział taksonomiczny rodzaju nie jest jednoznacznie ustalony i w różnych ujęciach liczba gatunków waha się od ok. 40[5] do ok. 90 gatunków[4]. Zasięg rodzaju obejmuje południowo-wschodnią Europę (tu rośnie oliwnik wąskolistny), poprzez Azję, gdzie osiąga największe zróżnicowanie, po Japonię i południowo-wschodnią część Ameryki Północnej (gdzie występuje oliwnik srebrzysty)[6]. Jeden gatunek (Elaeagnus triflora) sięga na południu po Australię, gdzie rośnie we wschodnim Queenslandzie[7]. W Polsce rośliny z tego rodzaju są uprawiane, przy czym oliwnik srebrzysty dziczeje i ma status zadomowionego antropofita[8].
Oliwnik wąskolistny | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
oliwnik | ||
Nazwa systematyczna | |||
Elaeagnus L. Sp. Pl. 1023. 1 Mai 1753[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
E. angustifolius Linnaeus[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
|
Są to rośliny kserofityczne, nierzadko halofityczne (rosnące na glebach słonych)[6]. Rosną na suchych siedliskach na stepach, półpustyniach, w suchych zaroślach, także w górach. Mogą rosnąć na ubogich siedliskach m.in. dzięki symbiozie z promieniowcami w brodawkach korzeniowych[5]. Uprawiane są jako rośliny pionierskie, miododajne, ozdobne, użyźniające glebę, rzadziej także jako owocowe[6]. Walorem ozdobnym są srebrzyste liście i silnie pachnące kwiaty[5]. Do najbardziej rozpowszechnionych w uprawie, także w Polsce, należy oliwnik wąskolistny, poza tym oliwnik srebrzysty i baldaszkowy[6]. Popularne są także (w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego) zimozielone gatunki japońskie – E. macrophylla i E. pungens oraz mieszaniec między nimi – E. × ebingii[5].