Operacja charkowska lub druga bitwa o Charków – operacja ofensywna Armii Czerwonej na froncie wschodnim podczas II wojny światowej w dniach od 12 do 28 maja 1942 roku. Po udanej operacji barwienkowsko-łozowskiej przeprowadzonej w styczniu 1942 roku przez oddziały frontów Południowo-Zachodniego i Południowego, jako część zimowej kontrofensywy po bitwie pod Moskwą, wojska Armii Czerwonej utworzyły przyczółek mostowy w Izjumie nad Dońcem (występujący także pod nazwą występ barwienkowski). Wiosną 1942 roku Stawka zaplanowała kolejną ofensywę na wschodniej Ukrainie mającą na celu wyzwolenie Charkowa i powiększenie inicjatywy strategicznej na korzyść Armii Czerwonej na południowym odcinku frontu wschodniego. Ofensywa ta miała się rozpocząć z przyczółka mostowego w Izjumie zdobytego w styczniu 1942 roku.
Szybkie fakty Czas, Miejsce ...
Operacja charkowska
II wojna światowa, front wschodni |
Sytuacja na froncie wschodnim podczas operacji charkowskiej |
Czas |
12–28 maja 1942 |
Miejsce |
okolice Charkowa |
Terytorium |
ZSRR |
Wynik |
zwycięstwo sił Osi |
Strony konfliktu |
|
Dowódcy |
|
Siły |
636 000 żołnierzy ponad 1000 czołgów 14 000 dział ponad 1000 samolotów
|
640 000 żołnierzy 1200 czołgów 13 000 dział 926 samolotów |
|
Straty |
ok. 20 000 żołnierzy
|
13 556 zabitych 46 314 rannych 207 047 wziętych do niewoli 652 czołgi stracone 1646 dział straconych 3278 moździerzy straconych |
|
Położenie na mapie Związku Radzieckiego |
49,229992°N 37,128121°E |
Zamknij
12 maja 1942 roku radzieckie wojska pod dowództwem marszałka Siemiona Timoszenko rozpoczęły ofensywę przeciwko niemieckiej 6. Armii broniącej rejonu Charkowa. Po początkowych sukcesach, ofensywa została jednak powstrzymana przez niemieckie kontrataki. Tragiczne błędy kilku głównych oficerów sztabu i błędy Stalina, którzy niedokładnie oszacowali potencjał 6. Armii i zbytnio przeceniali swoje nowo wyszkolone jednostki, doprowadził do udanego niemieckiego kontrataku, który odciął przednie atakujące jednostki radzieckie od reszty frontu radzieckiego.