Parki stanowe w Stanach Zjednoczonych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Parki stanowe w Stanach Zjednoczonych – obszary chronione częściowo i będące w gestii władz stanowych USA, które z reguły dopuszczają użytkowanie parku jako miejsca wypoczynku, rozrywki i – często – łowiectwa i rybołówstwa. W tym sensie parki stanowe są mniejszą i mniej restrykcyjną formą parków narodowych, tworzoną tam, gdzie znajdują się ciekawe – ze względów widokowych – tereny, które jednak nie zasługują (np. ze względu na obszar) na miano parków narodowych.
Parki stanowe nie są parkami narodowymi ani rezerwatami w potocznym rozumieniu tego słowa. Te drugie zastępowane są przez rezerwaty właściwe (ang. Wilderness refugees) i semi-rezerwaty (ang. forest preserves).
W USA takich parków jest około 3675, jednak w niniejszym zestawieniu ujęte zostały najciekawsze, a ponadto charakterystyczne dla danego stanu. Przykładem tu może być stan Illinois, który nie ma żadnego parku narodowego, natomiast aż 63 parki stanowe o bardzo różnej wielkości, atrakcyjności i stopniu ochronności przyrody.
W zestawieniu nie ujęto lasów państwowych (ang. National Forests), ani lasów stanowych (ang. State Forests). W osobnym zestawieniu znaleźć się też powinny rezerwaty indiańskie (ang. Indian Reservations) oraz piesze szlaki turystyczne (ang. Hiking Trails), które stanowią oddzielną kategorię obszarów chronionych.