Pratt & Whitney F135
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pratt & Whitney F135 – opracowany i produkowany przez Pratt & Whitney turboodrzutowy silnik dwuprzepływowy (ang. low-bypass turbofan engine) z dopalaczem, opracowany dla napędu jednosilnikowego samolotu wielozadaniowego Lockheed Martin F-35 Lightning II. Silnik o ciągu 124,55 kN i 191,27 kN z dopalaniem, opracowany i produkowany jest w trzech wariantach F135-PW-100 dla F-35A (CTOL), F135-PW-400 dla F-35C (CATOBAR) oraz F135-PW-600 dla F-35B (STOVL).
Dane podstawowe | |||
Typ | |||
---|---|---|---|
Kraj pochodzenia | |||
Producent | |||
Zastosowanie | |||
Liczba egzemplarzy |
>1000 | ||
Rozwinięto z modelu | |||
Dane techniczne | |||
Średnica |
1290 mm | ||
Długość |
5590 mm | ||
Komponenty | |||
Turbina |
jednostopniowa wysokiego ciśnienia, dwustopniowa niskiego ciśnienia | ||
Osiągi | |||
Ciąg |
125 kN | ||
|
F135 opracowano na bazie Pratt & Whitney F119 stosowanego w dwusilnikowym F-22A Raptor, w związku jednak z podjęciem decyzji o napędzie F-35 z zastosowaniem tylko jednego silnika, F135 jako jednostka napędowa został skonstruowany z celem zapewnienia przez ten silnik znacznie większej od poprzednika siły ciągu. Trzeciej generacji silnik przeznaczony dla samolotów myśliwskich 5. generacji, w latach 20. XXI wieku stanowi najnowocześniejszą tego rodzaju konstrukcję na świecie.