System autonomiczny (cybernetyka)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
System autonomiczny, Autonom – w cybernetyce to system mający zdolność sterowania się oraz zdolność przeciwdziałania utracie zdolności sterowania się. Aby spełnić te dwa warunki musi on zawierać, jako podsystemy, odpowiednio powiązane następujące organy: receptory, efektory, korelator, alimentator, akumulator i homeostat.
Ten artykuł dotyczy systemów autonomicznych w cybernetyce. Zobacz też: inne znaczenie tej nazwy. |
Termin "system autonomiczny" (autonom), wprowadził Marian Mazur. W swoich wcześniejszych publikacjach używał w takim samym znaczeniu terminu "układ samodzielny". Pojęcie "systemu autonomicznego" stało się podstawą naukową rozwoju polskiej szkoły cybernetyki społecznej.