Teoria postępu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teoria postępu – teoria społeczna stworzona w XVIII wieku przez Jeana Antoine’a Nicolasa de Condorceta oraz Anne Roberta Jacques’a Turgota. Jest ona uznawana za wyraz oświeceniowego optymizmu oraz wiary w potęgę ludzkiego rozumu.
Podstawowe założenia teorii postępu:
- rozwój społeczny ma charakter prawidłowy,
- w rozwoju społecznym regularnie następują po sobie określone fazy (teologiczna, metafizyczna i pozytywistyczna),
- rozwój wszystkich dziedzin ludzkiej kultury kumuluje się,
- istnieje możliwość prognozowania przemian społecznych.