Traktat w Saint-Germain-en-Laye (1919)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Traktat w Saint-Germain-en-Laye – traktat pokojowy podpisany 10 września 1919 roku w podparyskiej miejscowości Saint-Germain-en-Laye pomiędzy państwami Ententy a Niemiecką Austrią, będącą spadkobierczynią Austro-Węgier, w czasie I wojny światowej jednego z Państw Centralnych. Wszedł w życie 16 lipca 1920 r.
podpisanie traktatu | |||
Data |
10 września 1919 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna |
I wojna światowa, | ||
Strony traktatu | |||
| |||
|
Spisany w językach angielskim, francuskim i włoskim, w razie wątpliwości miarodajny był tekst francuski. Depozytariuszem został rząd Francji.
Zawierał on postanowienia terytorialne oraz specjalne zobowiązanie się Austrii do nierezygnowania z niepodległości, chyba że za zgodą Ligi Narodów (art. 88). Miało to stanowić barierę wobec dążeń Austrii do zjednoczenia (Anschlussu) z Niemcami (Republiką Weimarską). Ponadto traktat zawierał jedno postanowienie mogące stanowić złagodzenie strat terytorialnych: w południowej Karyntii, do której roszczenia wysuwało Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców (SHS) przewidziano plebiscyt, który odbył się w październiku 1920 roku i wypadł na korzyść Austrii, która miała zapewnić równouprawnienie miejscowym Słoweńcom.
Armię austriacką miano oprzeć na zaciągu ochotniczym, ograniczyć do 30 tys. ludzi, bez broni ciężkiej i lotnictwa. Przewidziano również obowiązek wypłacenia przez Austrię odszkodowań wojennych, zwrotu różnych dzieł sztuki pochodzących z krajów podbitych przez Habsburgów itp.
Równocześnie zawarto konwencję zmieniającą część postanowień zapadłych na Konferencji berlińskiej z lat 1884–1885[1].