Wikipedysta:Foxik24/Karolejanie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Karolejanie (Także: Karoliny, Karolinyści, Karolanie Szwedzki: karoliner), od Carolus, łacińska forma imienia Karol, to termin używany do opisania żołnierzy armii szwedzkiej za panowania królów szwedzkich Karola XI i Karola XII, a konkretnie od 1680 r., kiedy to Karol XI ustanowił monarchię absolutną i rozpoczął serię gruntownych reform wojskowych, aż do śmierci Karola XII w 1718 r. [1]
Karolejanie są związani w szczególności z Karolem XII i jego kampaniami w Wielkiej Wojnie Północnej (1700–21), podczas której odnieśli szereg imponujących zwycięstw, często przeciwko znacznie większym siłom wroga, i ugruntowali swoją pozycję jako jedna z najbardziej przerażających i respektowanych armii w Europie. Jednak główna szwedzka armia polowa została prawie całkowicie unicestwiona po klęsce w bitwie pod Połtawą, a wojna ostatecznie zakończyła się całkowitą klęską i rozpadem imperium szwedzkiego.
350 000 żołnierzy ze Szwecji, Finlandii i prowincji bałtyckich zginęło w służbie Karola XII podczas Wielkiej Wojny Północnej, głównie z przyczyn niezwiązanych z walką. Dwie trzecie z nich, czyli ponad 230 000, zmarło w latach 1700-1709. Straty te stanowiły niezwykle duży odsetek przedwojennej 2,5-milionowej populacji. Wiadomo, że straty ich wrogów (głównie Rosji, Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Królestwa Danii i Norwegii i różnych północnych krajów niemieckich) były jeszcze większe. [2]