Wikipedysta:KamilosR/nowy bł
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Solanus Casey (ur. 25 listopada 1870 w Prescott jako Bernardo Francesco Solanus Casey, zm. 31 lipca 1957 w Detroit) − amerykański kapłan, zakonnik z zakonu kapucynów, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
kapucyn | |
Data i miejsce urodzenia |
25 listopada 1870 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
18 listopada 2017 |
Urodził się w Prescott w stanie Wisconsin jako szóste z szesnastu dzieci Bernarda James Casey i Elleny Elisabeth Murphy, emigrantów z Irlandii[1]. Przyszły zakonnik wyróżniał się siłą woli, zdecydowanym charakterem oraz dobrym humorem. Jego pasją był sport, a przede wszystkim baseball. Przed wstąpieniem do zakonu był jednocześnie robotnikiem w gospodarstwie rolnym, stolarzem, piekarzem, strażnikiem więzienia oraz motorniczym tramwaju[2]. Do seminarium św. Franciszka Salezego w Milwaukee wstąpił w 1892. Po mimo za brak posiadania pieniędzy za czesne, wśród swoich towarzyszy pracował jako fryzjer. Po pieciu latach spędzonych w seminarium napotykano u Bernarda trudności w nauce i przełożeni w semunarium radzili mu aby podjął życie zakonne niż bycia w kapłaństwie[2].
14 stycznia 1897 w klasztorze św. Bonawentury w Detroit, po posłuchaniu udzielonych mu rad przyjął w pokorze habit kapucyński. 21 lipca 1898 kończąc nowicjat, przyjął śluby zakonne i jednocześnie podejmując od nowa studia teologiczne w Seminarium Serafickim w Milwaukee[2].
Jednak te studia w seminarium stwarzały mu problemy z powodu braku znajomości z języka niemieckiego i łacińskiego. Pomimo tych językowych trudności przełożeni postanowili udzielić mu święceń kapłańskich w oparciu o słowa ówczesnego dziekana:
Wyświęcimy na kapłana Franciszka Solano i będzie on dla ludzi swego rodzaju Proboszczem z Ars[2]
{{Cytat}} Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1.
24 lipca 1904 otrzymał święcenia kapłańskie, jednakże z towarzyszącą im ciążącą klauzulą nie pozwalającą mu spowiadać ani głosić publicznie kazań[1]. Jako nowy kapłan, powierzono mu urząd zakrystiana i był odpowiedzialny za ministrantów, a później furtiana. Ostatecznie, po pobyciu w różnych domach prowincji, został przydzielony do klasztoru św. Bonawentury w Detroit, gdzie jako furtian przez ponad dwadzieścia lat swoją postawą przyciągał rzesze ludzi, którzy przybywali do niego na wieść o jego cnotach i nadzwyczajnych łaskach przypisywanych jego modlitwom i wstawiennictwu. Spędzał po dziesięć godzin dziennie na furcie, nigdy nie pozwalając sobie nawet na małą przerwę lub urlop, spełniając swój apostolat dobrym słowem, miłością, cierpliwością i w posłuszeństwie.
Po obchodach pięćdziesięciu lat święceń kapłańskich jego zdrowie powoli go opuszczało i po kilku pobytach w szpitalu zmarł 31 lipca 1957 w wieku 87 lat w klasztorze św. Bonawentury w Detroit[1].
W 1976 rozpoczął się jego diecezjalny proces beatyfikacyjny zaś od 1995 przysługuje mu tytuł czcigodnego Sługi Bożego[1]. 4 maja 2017 papież Franciszek podpisał dekret o cudzie ojca Solanusa[3]. Uroczystej beatyfikacji dokona, na zaproszenie przez arcybiskupa Detroit, Allena Vigneron oraz Braci Kapucynów Prowincji Calvary, kardynał Angelo Amato, prefekt Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych 18 listopada 2017 w Detroit[4][2].
- Beato Francesco Solano (Bernard Francis) Casey Sacerdote cappuccino. santiebeati.it. [dostęp 2017-08-13]. (wł.).
- NOWY BŁOGOSŁAWIONY DLA ZAKONU. ofmcap.org. [dostęp 2017-08-13].
- Promulgazione di Decreti della Congregazione delle Cause dei Santi. vatican.va. [dostęp 2017-05-04]. (wł.).
- Event to laud beatification of Father Solanus Casey. detroitnews.com. [dostęp 2017-07-15].