Wikipedysta:Khan Tengri/brudnopis4
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zakazane Miasto – dawny pałac cesarski dynastii Ming i Qing położony w centrum Pekinu, w którym mieści się Muzeum Pałacowe. Przez prawie pięćset lat pałac służył jako główna siedziba cesarzy, ich rodzin i służby, a także jako centrum ceremonialne i polityczne chińskiego rządu.
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Typ |
kulturowy | ||
Spełniane kryterium |
I, II, III, IV | ||
Numer ref. | |||
Region[infobox 2] |
Azja i Pacyfik | ||
Historia wpisania na listę | |||
Wpisanie na listę |
1987 | ||
Dokonane zmiany |
2004 | ||
| |||
Wzniesiony w latach 1406–20 kompleks zajmuje powierzchnię 720000m² i składa się z 980 budynków, posiadających 8707 pomieszczeń[1]. Pałac, który miał wpływ na rozwój kultury i architektury w Azji Wschodniej, jest przykładem tradycyjnej chińskiej architektury pałacowej[2]. Zakazane Miasto zostało wpisane w 1987 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2], jako największy świecie zbiór zachowanych drewnianych budowli.
Od 1925 roku Zakazane Miasto jest pod opieką Muzeum Pałacowego, którego obszerne zbiory dzieł sztuki i przedmiotów zostały utworzone z cesarskich kolekcji dynastii Ming i Qing. Część dawnych zbiorów muzeu jest przechowywana w Narodowym Muzeum Pałacowym w Tajpej. Oba muzea pochodzą od tej samej instytucji, jednak zostały podzielone po chińskiej wojnie domowej.