Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/Australia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Demografia Australii
Przez prawie dwa stulecia większość osadników, a później imigrantów, pochodziła z Wysp Brytyjskich. W rezultacie czego społeczność Australii była głównie pochodzenia brytyjskiego lub irlandzkiego. W 2011 według spisu statystycznego, największa część ludności określiła swoje pochodzenie jako angielskie (36.1%), następnie jako australijskie (35,4%)[2], irlandzkie (10,4%), szkockie (8,9%), włoskie (4,6%), niemieckie (4,5%), chińskie (4,3%), hinduskie (2,0%), greckie (1,9%), i holenderskie (1,7%)[3]. 12% populacji stanowiła ludność pochodzenia azjatyckiego[4].
Od czasów I wojny światowej populacja Australii zwiększyła się czterokrotnie[5]. Pomimo tego gęstość zaludnienia wynosi 2,8 mieszkańca na metr kwadratowy, stanowiąc jeden z najniższych współczynników na świecie[6]. Duży wzrost populacji pochodzi z imigracji. Od czasu II wojny światowej do roku 2000 osiedliło się w kraju prawie 5.9 milionów nowych imigrantów, co oznacza że obecnie 2 z 7 Australijczyków urodziło się w innym kraju[7]. Większość imigrantów stanowią wykwalifikowani pracownicy[8], chociaż prawo migracyjne zawiera także prawo wizowe dla członków rodzin czy uchodźców[8]. Szacuje się, że do roku 2050 australijska populacja osiągnie poziom około 42 milionów[9].
W 2011 r. 24,6% mieszkańców urodziło się poza krajem a 43,1% miało co najmniej jednego rodzica urodzonego zagranicą[10]; największe grupy imigrantów pochodzą z Wielkiej Brytanii, Nowej Zelandii, Chin, Indii, Włoch, Wietnamu i Filipin[11].
Około 90% populacji Australii ma pochodzenie europejskie, a większość pozostałych ma korzenie azjatyckie, z mniejszą mniejszością rdzenną (Aborygeni). Po zniesieniu polityki Białej Australii w 1973 r. podjęto liczne inicjatywy rządowe mające na celu promowanie harmonii rasowej w oparciu o politykę wielokulturowości[12]. W latach 2005–2006 do Australii wyemigrowało ponad 131 000 osób, głównie z Azji i Oceanii[13]. Cel migracji na lata 2012–2013 wynosił 190 000[14], w porównaniu z 67 900 w latach 1998–1999.[15]
Ludność tubylcza – kontynentalni Aborygeni australijscy i mieszkańcy wysp w Cieśninie Torresa – liczyła 548 370 (2,5 procenta całej populacji) w 2011 r.[16], znaczny wzrost w porównaniu z 115 953 w spisie powszechnym z 1976 r.[17] Wzrost wynika częściowo z faktu, że wcześniej spis ludności pominął wiele osób o rdzennym pochodzeniu ze względu na zaniżone obliczenia lub przypadki, w których ich status rdzennej ludności nie był odnotowywany w formularzu.
Rdzenni Australijczycy doświadczają w ponadprzeciętnym stopniu kar pozbawienia wolności i bezrobocia[18], cechuje ich niższy poziom wykształcenia oraz średnia długość życia mężczyzn i kobiet o 11–17 lat krótsza niż w przypadku nierdzennych Australijczyków[19][20][21].
Podobnie jak wiele innych krajów rozwiniętych, Australia doświadcza zmian demograficznych w kierunku starszej populacji, z większą liczbą emerytów i mniejszą liczbą osób w wieku produkcyjnym. W 2004 r. średni wiek ludności wynosił 38,8 lat[22]. Duża liczba Australijczyków (759 849 w latach 2002–2003[23]; 1 milion, czyli 5% całkowitej populacji w 2005 r.[24]) mieszka poza granicami swojego kraju.