Zespół nabytego niedoboru odporności
choroba wywołana przez wirusa HIV powodująca niedobór odporności / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Zespół nabytego niedoboru odporności?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Zespół nabytego niedoboru odporności, zespół nabytego upośledzenia odporności, AIDS (od ang. acquired immunodeficiency syndrome lub acquired immune deficiency syndrome), SIDA (od łac. syndroma immunitatis defectus acquisiti) – choroba wywoływana przez ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), prowadząca do postępującego upośledzenia odporności osoby zakażonej i ostatecznie do rozwoju zespołu nabytego niedoboru odporności[1].
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „AIDS”. Zobacz też: inne znaczenia. |
Acquired immune deficiency syndrome | |||
Leczenie |
nie | ||
---|---|---|---|
Czynnik chorobotwórczy | |||
Nazwa | |||
Rezerwuar | |||
Epidemiologia | |||
Droga szerzenia |
krew, kontakty seksualne, niesterylny sprzęt medyczny, zakażenie przez matkę płodu lub karmionego piersią noworodka | ||
Występowanie |
cały świat | ||
Prawo | |||
Podlega zgłoszeniu WHO |
nie | ||
|
Syndroma immunitatis defectus acquisiti | |
Czerwona kokardka jest symbolem solidarności z osobami zakażonymi HIV i chorymi na AIDS |
Zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności następuje przez kontakt seksualny, ekspozycję na wydzieliny lub tkanki zawierające wirusa oraz na drodze okołoporodowej. U części chorych w ostrej fazie infekcji pojawia się niecharakterystyczna choroba grypopodobna zwana ostrą chorobą retrowirusową, jednak u większości, mimo replikacji wirusa, spadku limfocytów CD4+ i postępującego upośledzenia funkcji układu immunologicznego, AIDS przez pewien okres przebiega bezobjawowo. Faza objawowa, której wyrazem są rozwijające się zakażenia oportunistyczne i nowotwory, jest następstwem znacznego obniżenia odporności. Ostatecznie dochodzi do rozwoju zespołów chorobowych spełniających kliniczne kryteria rozpoznania zespołu nabytego niedoboru odporności. AIDS jest rozpoznawany również przy spadku liczby limfocytów CD4+ poniżej 200 komórek na mikrolitr.
Diagnostyka zakażenia HIV jest oparta o badania serologiczne wykrywające przeciwciała powstałe w odpowiedzi immunologicznej skierowanej przeciw HIV, które są wykrywane metodą immunoenzymatyczną, ale do ostatecznego rozpoznania konieczne jest wykonanie badania potwierdzającego zakażenie, w którym wykorzystuje się metodę western blot. W leczeniu zakażenia HIV stosuje się wielolekową terapię antyretrowirusową, polegającą na jednoczesnym zastosowaniu kilku leków antyretrowirusowych.