สงครามยูโกสลาเวีย
From Wikipedia, the free encyclopedia
สงครามยูโกสลาเวีย (อังกฤษ: Yugoslav Wars) สื่อถึงชุดความขัดแย้งทางชาติพันธ์ สงครามประกาศเอกราช และการก่อกำเริบที่แตกต่างแต่มีความเกี่ยวข้องกัน[12][13][14]ที่เกิดขึ้นในสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมยูโกสลาเวียใน ค.ศ. 1991 ถึง 2001[A 2] ความขัดแย้งนำไปสู่การล่มสลายของยูโกสลาเวีย ซึ่งเกิดขึ้นกลาง ค.ศ. 1991 ก่อให้เกิด 6 ประเทศเอกราชใหม่ที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของยูโกสลาเวีย คือ: สโลวีเนีย, โครเอเชีย, บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, มอนเตเนโกร, เซอร์เบีย และมาซิโดเนียเหนือ (อดีตมีชื่อว่า มาซิโดเนีย) สงครามยุติลงด้วยผลที่แตกต่างกัน แต่ส่วนใหญ่แล้วส่งผลให้นานาชาติรับรองรัฐอธิปไตยใหม่หลายรัฐอย่างสมบูรณ์ แต่ก็ด้วยการขัดขวางทางเศรษฐกิจขนานใหญ่ในประเทศเกิดใหม่เหล่านี้
สงครามยูโกสลาเวีย | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ การปฏิวัติ ค.ศ. 1989 และสมัยหลังสงครามเย็น | ||||||||
ตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้าย: ตำรวจสโลวีเนียคุมตัวทหารยูโกสลาเวียที่ถูกจับได้ในสงครามสิบวัน; รถถังที่เสียหายในยุทธการที่วูคอวาร์; ฐานยิงจรวดต่อสู้รถถังของกองทัพเซิร์บ ระหว่างการล้อมดูบรอฟนีก; การฝังร่างเหยื่อการสังหารหมู่สเรเบรนิตซาใหม่ใน ค.ศ. 2010; ยานเกราะของสหประชาชาติบนถนนในเมืองซาราเยโว | ||||||||
| ||||||||
คู่สงคราม | ||||||||
1991 ยูโกสลาเวีย |
1991 สโลวีเนีย | |||||||
1991–95 ยูโกสลาเวีย (จนถึงเมษายน ค.ศ. 1992) เซิร์บกรายินา เรปูบลิกาเซิร์ปสกา (1992–95) สนับสนุน: สหพันธ์สาธารณรัฐยูโกสลาเวีย (ตั้งแต่เมษายน ค.ศ. 1992) จังหวัดปกครองตนเองบอสเนียตะวันตก (1993–95) |
1992–95 บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา (1992–94) |
1991–95 โครเอเชีย เฮิร์ตเซก-บอสเนีย (1992–95) บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา (1992, 1994–95) เนโท (1995) | ||||||
1995–2001 สหพันธ์สาธารณรัฐยูโกสลาเวีย |
1995–2001 KLA (1995–1999) UÇPMB | |||||||
2001 สาธารณรัฐมาซิโดเนีย |
2001 กองทัพปลดปล่อยแห่งชาติ กองทัพแห่งชาติแอลเบเนีย สนับสนุน: แอลเบเนีย | |||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | ||||||||
Veljko Kadijević สลอบอดัน มีลอเชวิช ราดอวาน การาจิช รัตกอ มลาดิช มิลาน มาร์ติช มิลาน บาบิช ฟิกเร็ต อับดิช บอริส ไตรกอฟสกี | อาลียา อีเซตเบกอวิช |
มีลัน กูชัน ฟราโญ ตุจมัน Mate Boban Krešimir Zubak อาเด็ม ยาชารี Hashim Thaçi รามุช ฮาราดินัย Shefket Musliu[6] Ridvan Qazimi อาลี อาฮ์เมตี ฟาดิล นิมานี[7][8] เลห์ตัน ดับเบิลยู. สมิธ จูเนียร์ เวสลีย์ คลาร์ก | ||||||
|
ในช่วงแรกของการล่มสลายของยูโกสลาเวีย กองทัพประชาชนยูโกสลาเวีย (JNA) ต่อสู้เพื่อรักษาความเป็นเอกภาพของชาติยูโกสลาฟด้วยการทำลายรัฐบาลแบ่งแยกดินแดนอย่างไรก็ตาม กองทัพนี้เริ่มอยู่ภายใต้อิทธิพลของสลอบอดัน มีลอเชวิชที่ใช้แนวคิดชาตินิยมเซิร์บเป็นอุดมการณ์แทนที่ระบบคอมมิวนิสต์ที่กำลังอ่อนแอ ทำให้ JNA เริ่มสูญเสียชาวสโลวีน, ชาวโครแอต, ชาวแอลเบเนียเชื้อสายคอซอวอ, ชาวบอสนีแอก และชาวมาซิโดเนีย กลายเป็ยกองทัพที่สู้เพื่อชาวเซิร์บเท่านั้น[16] ตามรายงานของสหประชาชาติใน ค.ศ. 1994 ฝ่ายเซิร์บไม่ได้มุ่งหวังถึงการฟื้นฟูยูโกสลาเวีย แต่มุ่งหวังที่จะสร้าง "เกรตเตอร์เซอร์เบีย" จากส่วนของโครเอเชียและบอสเนีย[17] ขบวนการอื่น ๆ ก็มีส่วนเชื่อมโยงกับสงครามยูโกสลาเวียด้วย เช่น "เกรตเตอร์แอลเบเนีย" (จากคอซอวอ ยกเลิกด้วยการทูตระหว่างประเทศ)[18][19][20][21][22] และ"เกรตเตอร์โครเอเชีย" (จากบางส่วนของเฮอร์เซโกวีนา ยกเลิกใน ค.ศ. 1994 ด้วยข้อตกลงวอชิงตัน)[23][24][25][26][27]
สงครามครั้งนี้มักถูกเรียกว่าเป็นความขัดแย้งอันนองเลือดที่สุดในยุโรปนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองยุติ ความขัดแย้งดังกล่าวกลายเป็นสิ่งเลวทรามเนื่องจากมีอาชญากรรมสงครามเข้ามาเกี่ยวข้อง รวมทั้งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์, อาชญากรรมต่อมนุษยชาติ, การกวาดล้างชาติพันธุ์ และการข่มขืนหมู่ในช่วงสงคราม การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์บอสเนียเป็นเหตุการณ์ในช่วงสงครามของยุโรปครั้งแรกที่จัดเป็นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อย่างเป็นทางการนับตั้งแต่การทัพของนาซีเยอรมัน และบุคคลสำคัญจำนวนมากของอดีตยูโกสลาฟที่เกี่ยวข้องถูกตั้งข้อหาอาชญากรรมสงครามในเวลาต่อมา[28] คณะตุลาการอาญาระหว่างประเทศสำหรับอดีตยูโกสลาเวีย (ICTY) ที่สหประชาชาติจัดตั้งขึ้นในเดอะเฮก เนเธอร์แลนด์ เพื่อดำเนินคดีกับทุกคนที่ก่ออาชญากรรมสงครามในช่วงความขัดแย้ง[29] ศูนย์ระหว่างประเทศเพื่อความยุติธรรมในระยะเปลี่ยนผ่านรายงานว่า สงครามยูโกสลาเวียคร่าชีวิตผู้คนไป 140,000 ศพ[9] ส่วนศูนย์กฎหมายมนุษยธรรมประมาณการว่ามีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 130,000 ศพ[10] ความขัดแย้งในช่วงทศวรรษกว่าก่อให้เกิดวิกฤตผู้อพยพและมนุษยธรรมครั้งใหญ่[30][31][32]