อาร์เทอร์ คอมป์ตัน
From Wikipedia, the free encyclopedia
อาร์เทอร์ ฮอลลี คอมป์ตัน (Arthur Holly Compton) (10 กันยายน พ.ศ. 2435 – 15 มีนาคม พ.ศ. 2505) เป็นนักฟิสิกส์ชาวอเมริกัน ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ พ.ศ. 2470 ในฐานะที่เขาค้นพบการกระเจิงของโฟตอนจากอิเล็กตรอน อันเป็นการพิสูจน์สมบัติความเป็นอนุภาคของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า อาร์เทอร์ คอมป์ตัน รู้จักกันดีในฐานะหัวหน้าห้องปฏิบัติการโลหิงยาวิทยาของโครงการแมนฮัตตัน และนายกสภามหาวิทยาลัยวอชิงตันเซนต์หลุยส์ระหว่าง พ.ศ. 2488 - 2496 และเป็นผู้ศึกษารังสีทุกชนิดบนโลก
ข้อมูลเบื้องต้น อาร์เทอร์ คอมป์ตัน, เกิด ...
อาร์เทอร์ คอมป์ตัน | |
---|---|
เกิด | อาร์เทอร์ ฮอลลี คอมป์ตัน 10 กันยายน ค.ศ. 1892(1892-09-10) เมืองวูสเตอร์ เทศมณฑลเวน รัฐโอไฮโอ |
เสียชีวิต | มีนาคม 15, 1962(1962-03-15) (69 ปี) เมืองเบิร์กลีย์ เทศมณฑลแอละเมดา รัฐแคลิฟอร์เนีย |
สัญชาติ | สหรัฐอเมริกา |
ศิษย์เก่า | โรงเรียนผู้ใหญ่วูสเตอร์ มหาวิทยาลัยปรินซ์ตัน |
มีชื่อเสียงจาก | การกระเจิงคอมป์ตัน ความยาวคลื่นคอมป์ตัน |
รางวัล | Nobel Prize for Physics (1927) Franklin Medal (1940) Hughes Medal (1940) |
อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
สาขา | ฟิสิกส์ |
สถาบันที่ทำงาน | มหาวิทยาลัยวอชิงตัน เซนต์หลุยส์ มหาวิทยาลัยชิคาโก มหาวิทยาลัยมินนิโซตา |
อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอก | เฮเรเวิร์ด แอล คูก (Hereward L. Cooke) |
ลูกศิษย์ในระดับปริญญาเอก | ลุยส์ วอลเตอร์ อัลวาเรซ (Luis Walter Alvarez) วินสตัน เอช โบสติก (Winston H Bostick) โรเบิร์ต เอส แชงก์แลนด์ (Robert S Shankland) จอยซ์ เอ แบร์เดน (Joyce A Bearden) |
ลายมือชื่อ | |
หมายเหตุ | |
มีวิลสัน คอมป์ตัน และคาร์ล คอมป์ตัน เป็นพี่น้องร่วมบิดามารดา |
ปิด