พระกาลี
From Wikipedia, the free encyclopedia
กาลี (/ˈkɑːliː/; สันสกฤต: काली, IAST: Kālī, ISO: Kālī) หรือ กาลิกา (สันสกฤต: कालिका, Kālikā, ISO: Kālikā) เป็นเทวีในศาสนาฮินดู ผู้นำของมหาวิทยา กลุ่มตันตรเทวีสิบองค์ซึ่งเป็นปางต่าง ๆ ของพระแม่ปารวตี
กาลี | |
---|---|
เทวีแห่งเวลา, การสร้าง, การทำลาย และพลังอำนาจ | |
ส่วนหนึ่งของ ทศมหาวิทยา | |
สังหารกาลี โดย ราชา รวิ วรรมา | |
ส่วนเกี่ยวข้อง | ปารวตี, มหากาลี, มหาวิทยา, เทวี, มหาเทวี,ภัทรกาลี,พระแม่จามุณฑา, ปรัตยังคิรา, กาลราตรี |
ที่ประทับ | เมรุ (อาจแตกต่างไปนามการตีความ), มณีทวีป |
มนตร์ | โอม ชยันตี มังคลากาลี ภัทรกาลี กะปาลินี ดูรากา ศะมา ศิวาธาตรี สวาฮา สวาธา นะโม สตุเต |
อาวุธ | ซีมีตาร์, ดาบ, ตรีศูล |
เพศ | สตรี |
เทศกาล | กาลีบูชา, นวราตรี |
คู่ครอง | พระศิวะ |
ปางดั้งเดิมของพระแม่กาลีคือเป็นผู้ทำลายล้างพลังชั่วร้าย และถือกันว่าพระนางเป็นศักติองค์ที่มีพลังอำนาจมากที่สุด นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในสี่กาวลมรรค ตามธรรมเนียมตันตระของลัทธิไศวะ ความเชื่อพื้นฐานคือพระนางเป็นผู้ทำลายความชั่วร้ายและปกป้องผู้บริสุทธิ์ ในยุคถัด ๆ มา มีการเคารพบูชาพระแม่กาลีในสถานะต่าง ๆ ทั้งในฐานะเทวีสูงสุด, พระมารดาแห่งเอกภพ, อาทิศักติ หรือ อาทิปรศักติ[1][2][3] ธรรมเนียมศักตะและตันตระบางธรรมเนียมบูชาพระนางเป็นความจริงสูงสุด ("พรหม")[3] นอกจากนี้ยังถือว่าพระนางเป็นเทวดาผู้พิทักษ์บุคคลผู้ที่เข้าสู่โมกษะ (การหลุดพ้น)[1] รูปเคารพทั่วไปของพระแม่กาลีมักแสดงพระนางกำลังยืนหรือร่ายรำอยู่บนร่างกายของพระศิวะ คู่ครองของพระนาง ซึ่งนอนอย่างสงบเสงี่ยมอยู่เบื้องใต้ มีการบูชาพระนางในบรรดาศาสนิกชนของศาสนาฮินดูทั้งในอินเดีย, เนปาล[4] และหลายแห่งทั่วโลก