สภาสามัญชนสหราชอาณาจักร
From Wikipedia, the free encyclopedia
สภาสามัญชน[1][หมายเหตุ ก] (อังกฤษ: House of Commons) เป็นสภาล่างของรัฐสภาสหราชอาณาจักร และประชุม ณ พระราชวังเวสต์มินสเตอร์ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ เช่นเดียวกับสภาขุนนางซึ่งเป็นสภาสูง
คณะสามัญชนผู้ทรงเกียรติแห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือในที่ประชุมรัฐสภา The Honourable the Commons of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland in Parliament assembled | |
---|---|
รัฐสภาสหราชอาณาจักรชุดที่ 58 | |
ตราสัญลักษณ์สภาสามัญชน | |
ธงสภาสามัญชน | |
ประเภท | |
ประเภท | เป็นส่วนหนึ่งของรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักร |
ผู้บริหาร | |
เซอร์ ลินด์เซย์ ฮอยล์ ตั้งแต่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 2019 | |
รองประธานสภา | เดม เอเลนอร์ แลง, พรรคอนุรักษนิยม ตั้งแต่ 8 มกราคม ค.ศ. 2020 |
ผู้นำสภาสามัญชน | เพนนี มอร์ดันต์, พรรคอนุรักษนิยม ตั้งแต่ 6 กันยายน ค.ศ. 2022 |
ไซมอน ฮาร์ต, พรรคอนุรักษนิยม ตั้งแต่ 25 กันยายน ค.ศ. 2022 | |
ผู้นำสภาเงา | ลูซี พาวเวลล์, พรรคแรงงาน ตั้งแต่ 4 กันยายน ค.ศ. 2023 |
ประธานวิปฝ่ายค้าน | เซอร์ อลัน แคมป์เบลล์, พรรคแรงงาน ตั้งแต่ 9 พฤษภาคม ค.ศ. 2021 |
โครงสร้าง | |
สมาชิก | 650 |
กลุ่มการเมือง |
|
ระยะวาระ | ไม่เกินห้าปี[หมายเหตุ ค] |
การเลือกตั้ง | |
แบ่งเขตคะแนนสูงสุด | |
การเลือกตั้งครั้งล่าสุด | การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร ค.ศ. 2019 |
การเลือกตั้งครั้งหน้า | ไม่ช้ากว่าวันที่ 28 มกราคม ค.ศ. 2025 |
การกำหนดเขตเลือกตั้ง | คณะกรรมการเขตเลือกตั้งแนะนำ สภาองคมนตรีแห่งพระมหากษัตริย์รับรอง |
ที่ประชุม | |
ห้องประชุมสภาสามัญชน พระราชวังเวสต์มินสเตอร์ นครเวสต์มินสเตอร์ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ สหราชอาณาจักร | |
เว็บไซต์ | |
House of Commons |
สภาสามัญชนมีสมาชิกรัฐสภา (Member of Parliament; MP) 650 คน ได้รับการเลือกตั้งแบบแบ่งเขตคะแนนสูงสุดเพื่อเป็นตัวแทนของแต่ละเขต และดำรงตำแหน่งจนมีการยุบสภาโดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติการยุบและเรียกประชุมรัฐสภา ค.ศ. 2022
สภาสามัญชนแห่งอังกฤษเริ่มมีวิวัฒนาการตั้งแต่ช่วงศตวรรษที่ 13 และ 14 โดยในปี ค.ศ. 1707 หลังจากประเทศอังกฤษเข้าร่วมสหภาพทางการเมืองกับสกอตแลนด์ จึงเปลี่ยนชื่อเป็น "สภาสามัญชนแห่งบริเตนใหญ่" ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 เมื่ออังกฤษเข้าร่วมสหภาพทางการเมืองกับไอร์แลนด์จึงกลายเป็น "สภาสามัญชนแห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์" จากปี ค.ศ. 1800 นั้น "สหราชอาณาจักร" เริ่มหมายถึง สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ และกลายเป็นสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือเมื่อเสรีรัฐไอริชประกาศอิสรภาพในปี ค.ศ. 1922 ทำให้สภาสามัญชนได้ชื่อที่คงอยู่จนถึงปัจจุบัน
ภายใต้พระราชบัญญัติรัฐสภา ค.ศ. 1911 และ ค.ศ. 1949 นั้น ได้ลดอำนาจของสภาขุนนางที่สามารถปัดตกร่างกฎหมายได้ ให้เหลืออำนาจในการยับยั้งกฎหมายชั่วคราวเท่านั้น
รัฐบาลขึ้นตรงต่อสภาสามัญชนแต่เพียงผู้เดียว และนายกรัฐมนตรีสามารถดำรงตำแหน่งตราบใดที่ยังสามารถรักษาความไว้วางใจของเสียงข้างมากในสภาได้