พระเจ้าจอร์จที่ 2 แห่งบริเตนใหญ่
พระมหากษัตริย์บริเตนใหญ่ระหว่าง ค.ศ. 1727 ถึง 1760 / From Wikipedia, the free encyclopedia
พระเจ้าจอร์จที่ 2 แห่งบริเตนใหญ่[1] (อังกฤษ: George II of Great Britain) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์, ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค และเป็นเจ้านครรัฐแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ตั้งแต่ 11 มิถุนายน 1727 ถึง 25 ตุลาคม 1760
พระเจ้าจอร์จที่ 2 | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระมหากษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ เจ้าผู้ครองฮันโนเฟอร์ | |||||
ครองราชย์ | 11 มิถุนายน 1727 – 25 ตุลาคม 1760 | ||||
ราชาภิเษก | 11 ตุลาคม 1727 | ||||
ก่อนหน้า | พระเจ้าจอร์จที่ 1 | ||||
ถัดไป | พระเจ้าจอร์จที่ 3 | ||||
รัชทายาท | |||||
นายกรัฐมนตรี | |||||
พระราชสมภพ | 30 ตุลาคม ค.ศ. 1683(1683-10-30) ฮันโนเฟอร์, เยอรมนี | ||||
สวรรคต | 25 ตุลาคม ค.ศ. 1760(1760-10-25) (76 ปี) พระราชวังเค็นซิงตัน, ลอนดอน | ||||
ฝังพระบรมศพ | 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1760 เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์, ลอนดอน | ||||
คู่อภิเษก | คาโรลีนแห่งบรันเดินบวร์ค-อันส์บัค | ||||
พระราชบุตร รายละเอียด |
| ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์ฮันโนเฟอร์ | ||||
พระราชบิดา | พระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่ | ||||
พระราชมารดา | โซฟี โดโรเทอา แห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค | ||||
ลายพระอภิไธย |
นอกจากจะเป็นพระมหากษัตริย์ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และราชอาณาจักรไอร์แลนด์แล้วก็ยังทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นดยุกแห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์คและอัครเหรัญญิกและเจ้านครรัฐผู้คัดเลือกจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่วันที่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 1727 จนถึงวันสวรรคต ทรงเป็นที่รู้จักจากการขัดแย้งกับพระราชบิดาหลายประการและต่อมากับพระราชโอรสของพระองค์เองด้วย แม้ว่าจะเป็นพระมหาษัตริย์แต่ก็ไม่ทรงมีอำนาจในการปกครองในระยะแรกที่ครองราชย์เท่าใดนัก อำนาจการปกครองในช่วงระยะเวลานั้นตกไปอยู่กับเซอร์โรเบิร์ต วอลโพล ผู้ที่ถือว่าเป็น “นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร”คนแรก [2]