ไดอะแมกเนติก
From Wikipedia, the free encyclopedia
ไดอะแมกเนติก (อังกฤษ: Diamagnetism) เป็นสมบัติการมีปฏิกิริยาสนามแม่เหล็ก ซึ่งเป็นสมบัติเฉพาะของสสารนั้น ๆ เกี่ยวกับการเปลี่ยนทิศทางของอิเล็กตรอนออบิทอล ซึ่งก่อให้เกิดแรงแม่เหล็กไฟฟ้า ซึ่งมีสมการทางฟิสิกส์อธิบายไว้ว่า F = Qv × B.ตรงข้ามกับ คุณสมบัติ พาราแมกเนติก (Paramagnetism)
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ตัวอย่างของสิ่งของรอบตัวที่มีสมบัติเป็นไดอะแมกเนติก เช่น โลหะ