Aishines

Aiskhines
Aiskhines'in heykeli
Doğum	MÖ 389 Atina
Ölüm	MÖ 314 Sisam

Atina'da doğduğu bilinmektedir. Babası Atrometus bugün ortaokula denk gelen bir eğitim kurumunda edebiyat öğretmeni idi. Annesi Glaukothea zavallı insanları dine kabul ayinlerine yardım ederdi. Orduda üstün hizmetler verdi. Peloponessus 'ta, (MÖ 368'de), Phlius'a katılarak, şehir meclisi (βουλευταί) yazmanlığı dahil, birkaç yazmanlık görevini bir arada yürüttü (bkz. Mantinea Savaşı (MÖ 362)(Battle of Mantinea (362 BC) [en])). (Phokion Savaşı) (MÖ 349). Olynthus'un düşüşü (MÖ 348) Aiskhines'i politikaya sevketti ve Peloponnese'i Makedonya kralı Philippos'a karşı uyarmak üzere elçi olarak gönderildi.

MÖ 347'nin baharında, Aiskhines on bin Metropoller Topluluğu elçisine hitapta bulundu ve onların Philippos'a karşı bağımsızlıklarını korumalarında ısrar etti. MÖ 347 yazında, Philippps'un barış elçilerinden biri olmuştu. İkinci elçiliği (MÖ 346) sırasındaki tembelliği barış döneminde onandı ve bu hareketleri Demosthenes ve Timarkhos tarafından vatan hainliği ile suçlanmasına neden oldu. Aiskhines kendisinin suçlayıcısı olan Timarkhos'a karşı atağa geçti ve onun hakkında fahişelikten ün saldığını iddia etti. Timarkhos, liman şehri olan Pire'de birçok erkeğe eromenosluk yapmıştı. Dava başarılı oldu ve Timarkhos atimialığa mahkûm edildi ve böylece Demosthenes'e göre politik olarak yok edilmiş oldu. Bu olay daha sonra Pseudo-Plutarkhos tarafından Lives of the Ten Orators adlı eserinde yorumlandı ve bazı modern tarihçiler karşı çıksa da Timarkhos'un elçilikten ayrılmasıyla kendini astığını belirtti.^[1]

Bu hitabe, Timarkhos'a Karşı, Atina kanunlarının büyük kitlelere onu örnek gösterdiği için önemli görülmüştür ve zamanında erkek homoseksüel ilişkisinin temellerini attığı üzerinde durulmuştur. Özelde, Atinalıların erkekler ve gençler arasındaki ilişkiye gösterdikleri tepkiyi belgeleyen ayrıntı bir bakış açısına sahiptir. Bu göstermektedir ki, böyle ilişkiler arzu ve ikna ile temellendirildikleri sürece bağışlanabilmişlerdir, buna örnek olarak da Aiskhines'in çocuklarıyla çılgınca zaman geçirmesi, onlarla dövüşmesi ve onlara ithaf ettiği ve onları yönlendirdiği şiirleri ve bunun gibi onlarla olan ilişkisinin tümü, çocukların ona karşı kullanılmasından alıkoymuştur. Diğer taraftan, eğer parasal ilişkilerle temellendirilselerdi, örneğin çocukları iyiliklerini, lütuflarını ve özelliklerini para ile satsalardı, tıpkı Timarkhos'da olduğu gibi, ücretli bir muhafız durumuna düşeceklerdi ve bu durumdan hükümlü olacaklardı. Timarkhos'a karşı başarılı atağının sonucu olarak Aiskhines vatan hainliği ile suçlanmaktan aklanmıştı.^[1]

MÖ 343'te Demosthenes Yanlış Elçilikte adlı konuşmasında Aiskhines'e olan saldırısını yineledi. Aiskhines iddiaları aynı şekilde cevaplayarak savunmasını yaptı ve yeniden aklandı. MÖ 339'da Amphiktyon'un meclisinde (pylagorae), Kutsal Savaş hakkında bir konuşma yaptı.

İntikam olarak Aiskhines, Demosthenes tarafından yapılan suçlamalara karşı durmaya gayret gösterdi. MÖ 336'da, Ctesiphon, devlete seçkin hizmetlerinden ötürü arkadaşı Demosthenes'in altın bir taçla ödüllendirmesini önerdiği zaman, Aiskhines, teklifi öne sürerek kanunları çiğnediğine dair onu suçladı. Olay, iki rakibin kendi konuşmaları olan Against Ctesiphon ve On the Crown yayınladıkları tarih olan MÖ 330'a kadar sürüncemede kaldı. Sonuç ise Demosthenes'in mutlak zaferiydi.

Aiskhines gönüllü sürgün olarak Rodos'a gitti ve orada bir konuşma sanatı okulu açtı. Daha sonra Samos'a taşındı ve orada yetmiş beş yaşındayken öldü. Eskiler tarafından "the Three Graces," diye adlandırılan üç konuşması Demosthenes'inkilerden sonra derlendi. Photius the Nine Muses diye isimlendirdiği Aiskhines'den dokuz mektubu duyurdu fakat sonradan gerçek olmayan onun adı altında (Hercher, Epistolographi Graeci) oniki mektup yayınlandı.

Hayatı

Eski Otoriteler

Yayımlar

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Dış bağlantılar

Wikiwand - on