Muhammed Bahâeddîn
Nakşibendiliğin kurucusu / From Wikipedia, the free encyclopedia
Muhammed Bahaüddin Nakşibendi (Arapça: مُحَمَّدْ بَهَاءُ الدِّيْنْ اَلنَّقْشِبَنْدِ; 1317, Kasr-ı Arifan, Buhara, Özbekistan - 1389, Kasr-ı Arifan), Nakşibendi tarîkatının isim babası, büyük mutasavvıf evliya.[1][2] Şah-ı Nakşibend veya Bahaddin lakapları ile anılır. Silsileyi sadat'te Muhammed Baba Semmasi ile Seyyid Emir Külâl'ın talebesidir.