Eski Türkçe
Türkçenin 13. yüzyıla dek kullanılan en eski biçimi / From Wikipedia, the free encyclopedia
Eski Türkçe, Türk yazı dilinin ilk dönemidir. Dönem Orhun Türkçesi ve Eski Uygur Türkçesi olmak üzere iki altdönemde incelenir.[1][2] Orhun Türkçesinin kesin tarihlere dayandırılabilir ilk belgesi olan ve VIII. yüzyılın ortalarına tarihlenen Orhun Yazıtlarından[3][4] Uygur Türkçesinin tarihe karıştığı XIII. yüzyıla değin sürer.[2][5] Doğu Asya'dan Doğu Avrupa'ya dek önemli bir coğrafyada konuşulduğu anlaşılmaktadır. İlk dönemlerinde yabancı etkilerden epey uzak ve dönemin diğer dillerine göre oldukça yalın olduğu, Uygur çağında git gide zenginleştiği ve yabancı dillerden etkilendiği anlaşılmaktadır. Dil XIII. yüzyılda ölse de türlü Türk toplulukları tarafından yazı dili olarak kullanıldığı XVII. yüzyıla tarihlenen Altun Yaruk nüshasından anlaşılmaktadır.[6]
Eski Türkçe | |
---|---|
Bölge | Doğu Asya, Orta Asya ve Doğu Avrupa |
Ölü dil | XIII. yüzyıl |
Dil ailesi | Türk Dilleri
|
Önceki formlar | Ana Türkçe
|
Diyalektler | |
Yazı sistemi | Eski Türk yazısı, Eski Uygur alfabesi |
Dil kodları | |
ISO 639-3 | oui |