Tatlandırıcı
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tatlandırıcılar günlük yaşamda kullandığımız şekerin yerini almak üzere üretilen, aynı miktardaki şekerden daha tatlı olan ve daha az enerji içeren kimyasal maddelerdir. Kullanımlarının insan sağlığı üzerindeki etkileri hakkında olumlu ve olumsuz farklı görüşler vardır.
D-Avrupa Birliği Ülkelerinde Kullanılması Serbest Olan Tatlandırıcılar[1] | ||
---|---|---|
Adı | Gerçek Tat Derecesi (Sakkaroz = 1) | |
Acesulfame (E 950) | 130–200 | |
Aspartam (E 951) | 200 | |
Aspartam-Acesulfam-Tuz (E 962) | 350 | |
Siklamat (E 952) | 30–50 | |
Neohesperidine (E 959) | 400–600 | |
Neotame (E 961) | 7.000–13.000 | |
Sakkarin (E 954) | 300–500 | |
Sucralose (E 955) | 600 | |
Steviosid (E 960) | 250–300 | |
Thaumatin (E 957) | 2.000–3.000 |
Çağlar boyunca zor bulunan bir madde olan şeker, son birkaç yüzyıl içinde kolay elde edilebilir olmuş ve insan beslenmesinin temel unsurlarından biri haline gelmiştir. İnsanlar tarafından çok sevilen şekerin kolay elde edilebilirliği, bol ve ölçüsüz tüketilmesine yol açarak, aşırı şeker kullanımı ile ilişkili rahatsızlıkların da görülme sıklıklarını arttırmıştır.
Tat alma zevkinden mahrum kalmaksızın şekerin insan bedeni üzerindeki olumsuz etkilerinden kaçınmak gereksinimi, tatlandırıcıların günümüzde yoğun olarak kullanımları sonucunu beraberinde getirmiştir.