Yüksek fırın
From Wikipedia, the free encyclopedia
Metal cevherlerini (çoğunlukla demir cevheri) işlemekte kullanılan dikey izabe fırını.
Cevher ve yakıt fırının tavanından kesintisiz bir şekilde eklenirken, hava[1] ise fırının alt kısmından üflenir. Bu sayede kimyasal tepkimeler maden cevherinin fırında tavanından tabanına doğru hareket ettiği bütün süre boyunca gerçekleşir. Fırındaki işlemin ürünleri fırının alt kısmında toplanan ergimiş metal ve curuf ile üst kısmından salınan baca gazıdır.
En geniş tanımı ile yüksek fırınlar cevherin yakıtla doğrudan temas halinde olduğu izabe üniteleridir. Bu tanıma göre yansımalı fırınlar (İng: reveberatory furnace) haricinde kalan bütün demirci ocakları (İng: bloomery), kalay üfleme ocakları (İng: blowing house) ve tarihte kurşun izabesinde kullanılan izabe değirmenleri (İng: smeltmill) bir yüksek fırındır. Ancak günümüzde yüksek fırın terimi çelik üretiminde bir ara ürün olan pik demir elde edilen fırınlar için kullanılmaktadır.