Eugène Maraisprys

Die Eugène Maraisprys, vantevore bekend as die "Aanmoedigingsprys" en later die "Debuutprys", is 'n toekenning van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns vir 'n eerste of vroeë publikasie in Afrikaans. Dit is in 1971 hernoem na die Afrikaanse digter en navorser Eugène Marais. Die prys het geen genre-indeling nie, maar slegs werke wat in die vorige kalenderjaar verskyn het, kom in aanmerking. Voorts kan 'n skrywer dit net een keer verower. Die prysgeld het in 2009 R22 000 bedra en is geborg deur Absa en Rapport.

Eugène Marais

Lys van wenners

• 1961 – Audrey Blignault (In klein maat, Die vrolike lied en haar bydrae tot Die dammetjie)
• 1963 – André P. Brink (Caesar)
• 1964 – Dolf van Niekerk (Skepsels); Elsa Joubert (Ons wag op die kaptein)
• 1965 – George Louw (Koggelstok)
• 1966 – Henriette Grové (al haar dramatiese werk)
• 1967 – Abraham H. de Vries (al sy prosawerk)
• 1968 – M.M. Walters (Cabala)
• 1970 – P.G. Hendriks (Die weg van ’n man)
• 1971 – Sheila Cussons (Plektrum)
• 1972 – Lina Spies (Digby Vergenoeg)
• 1973 – Antjie Krog (Januarie-suite)
• 1974 – Leon Strydom (Geleentheidsverse)
• 1975 – P.J. Haasbroek (Heupvuur)
• 1976 – Jaap Steyn (Grammatika van liefhê)
• 1978 – Marlene van Niekerk (Sprokkelster)
• 1979 – Eveleen Castelyn (Tussen hemel en aarde)
• 1980 – Petra Müller (Patria)
• 1981 – Annesu de Vos (Gebed van 'n groen perske en ander verse)
• 1982 – Louis Krüger (Die skerpskutter)
• 1983 – E. Kotze (Halfkrone vir die Nagmaal)
• 1984 – Etienne van Heerden (My Kubaan)
• 1985 – Alexander Strachan ( 'n Wêreld sonder grense)
• 1986 – Freek Swart (Spinola se rooi angelier)
• 1987 – Joan Hambidge (Bitterlemoene); Deon Opperman (Môre is 'n lang dag/Die teken)
• 1988 – P.C. Haarhoff (Uit 'n ander wêreld)
• 1989 – Philip de Vos (Daar's bitterals in die heuningwals)
• 1990 – Henning Pieterse (Alruin)
• 1991 – Pieter Stoffberg (Die hart van ’n hond)
• 1992 – Riana Scheepers (Dulle Griet)
• 1993 – Marita van der Vyver (Griet skryf ’n sprokie)
• 1994 – Mark Behr (Die reuk van appels); Ronel de Goede (Skoop)
• 1995 – Johan Myburg (Kontrafak)
• 1996 – E.W.S. Hammond (Doodsteek van ’n diabeet); A.H.M. Scholtz (Vatmaar)
• 1997 – Jaco Fouché (Die ryk van die rawe)
• 1998 – Johann Botha (Groot vyf)
• 1999 – Christoffel Coetzee (postuum) (Op soek na generaal Mannetjies Mentz)
• 2000 – S.P. Benjamin (Die lewe is 'n halwe roman)
• 2001 – Tom Dreyer (Stinkafrikaners)
• 2002 – Dine van Zyl (Slagoffers)
• 2003 – Barbara Fölscher (Reisgenoot)
• 2004 – Ilse van Staden (Watervlerk)
• 2005 – Melanie Grobler (Die waterbreker)
• 2006 – Marlize Hobbs (Flarde)
• 2007 – Danie Marais (In die buitenste ruimte)
• 2008 – Helena Gunter (Op 'n plaas in Afrika)
• 2009 – Ronelda Kamfer (Noudat slapende honde) en Loftus Marais (Staan in die algemeen nader aan vensters)
• 2010 – Carel van der Merwe (Geldwolf)
• 2011 – Nicole Strauss (Maal)
• 2012 – Sonja Loots (Sirkusboere)
• 2013 – Hennie Nortjé (In die skadu van soveel bome)
• 2014 – Dominique Botha (Valsrivier)
• 2015 – Nicola Hanekom (Die pad byster)
• 2016 – Stephanus Muller (Nagmusiek)^[1]
• 2017 – Bibi Slippers (Fotostaatmasjien); Lien Botha (Wonderboom); Amy Jephta (Kristalvlakte)^[2]
• 2018 – S.J. Naudé (Die derde spoel)^[3]
• 2019 – Andries Buys (Die dao van Daan van der Walt onder die skuilnaam Lodewyk G. du Plessis)^[4]
• 2020 – Johan Jack Smith (Zola)^[5]
• 2021 – Jolyn Phillips (Bientang)^[6]
• 2022 – Ashwin Arendse ontvang die prys vir poësie (Swatland) en Frederik de Jager die prys vir prosa (Man op 'n fiets êrens heen).^[7]
• 2023 – Kirby van der Merwe ontvang die prys vir prosa (Eugene).^[8]
• 2024 – Pieter Odendaal ontvang die prys vir poësie (Ontaard).^[9]
• 2025 – Gaireyah Fredericks ontvang die prosaprys vir haar kortverhaalbundel, Een voet in die kabr.^[10]

Bronne

• Vanaf Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns Geargiveer 19 Oktober 2014 op Wayback Machine.