Stimmhafter postalveolarer Frikativ

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

De stimmhafti postalveolari Frikativ isch e Konsonant vo dr menschliche Sprooch. S Zeiche im Internationale Phonetische Alphabet defür isch ʒ.

Stimmhafter postalveolarer Frikativ
IPA-Nummere 135
IPA-Zeiche ʒ
IPA-Bildli
Teuthonista ?
X-SAMPA Z
Kirshenbaum Z
Hörbiispiil/?

Im Alemannische gits de Luut eigetli nit. Allerdings wird d Lenis vum /ʃ/ wie im Hochalemannische Wort „schöön“, zum Deil mit däm Symbol transkribiert. E andri Transkriptionsmöglichkeit isch ʃ für de Lenis, un ʃː für de Fortis[1].

Uusnahme sin d Südwalser Dialäkt vo Arrimmu, Im Land un Makanaa, wo dur dr Iifluss vum Italienisch dr stimmlos postalveolare Frikativ [ʃ] in vile Wörter stimmhaft realisiert wird.

Remove ads

Artikulation

  • Es isch en Frikativ; es wird e Engi im Muul bildet, wo de Lùftstrom duredrùggt wird.
  • De Artikulationsort isch postalveolar; d Zùng bildet grad hinter em Zahndamm e Engi, aber no nit eso wyt hinte im Muul, dass mer de harte Gaume beriert.
  • D Phonation isch stimmhaft; derwyylscht er produziert wird, vibriere d Stimmbänder.
  • Es isch en orale Konsonant; d Lùft goot dur s Muul usse.
  • Es isch en egressive Konsonant; er wird allei dur s Usstoosse vo Lùft mit de Lunge ùn em Zwerchfell erzüügt, wie die meischte mänschliche Sproochluut.
Remove ads

Verbreitig

More information Sprooch, Wort ...
Remove ads

Fuessnote

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads