Stimmloser labiodentaler Frikativ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
De stimmlosi labiodentali Frikativ isch en Konsonant vo dr mänschliche Sprooch. S Zeiche im IPA, ùn au de Buechstab im latiinische Alphabet, defür isch [f]. Imene Deil Dialäkt im Alemannische git es zwo Variante vo däm Luut, e Fortis ùn e Lenis. Bstimmti Dialäkt, bsùnders im Niideralemannische ùn Schwööbische hen aber au nùmme de Lenis-Luut.
Remove ads
Artikulation
- Es isch en Frikativ; es wird e Engi im Muul bildet, wo de Lùftstrom duredrùggt wird.
- De Artikulationsort isch labiodental; d Ùnterlippe bildet mit de Zään e Engi.
- D Phonation isch stimmlos; derwyylscht er produziert wird, vibriere d Stimmbänder nit.
- Es isch en orale Konsonant; d Lùft goot dur s Muul usse.
- Es isch en egressive Konsonant; er wird allei dur s Usstoosse vo Lùft mit de Lunge ùn em Zwerchfell erzüügt, wie die meischte mänschliche Sproochluut.
Remove ads
Verbreitig
Remove ads
Fuessnote
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads