Conchugacions incoativas en francés
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Las conchugacions incoativas en francés son la segunda conchugación acabada en -ir y lo grupo de verbos acabaus en -ître de la tercera conchugación (en cheneral son verbos acabaus en -aître de fueras de bel verbo como croître).
![]() |
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Remove ads
Verbos acabaus en -ir
Ta más detalles, veyer l'articlo Segunda conchugación en francésveyer os articlos [[{{{2}}}]] y [[{{{3}}}]]veyer os articlos [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] y [[{{{6}}}]]veyer os articlos [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] y [[{{{10}}}]].
La mes gran part de los verbos de la conchugación francesa en -ir, derivada de la cuarta conchugación latina en -ĪRE presentan lo incremento incoativo -ss- derivau de la secuencia latina -SC-, por lo que se considera lo modelo regular d'esta conchugación. Este incremento incoativo ye desfuncionalizau[1].
Present d'indicativo | Present de subchuntivo |
Finis[2] | Finisse |
Finis | Finisses |
Finit | Finisse |
Finissons | Finissions |
Finissez | Finissiez |
Finissent | Finissent |
Bi ha uns pocos verbos acabaus en -ir en francés que no se conchugan con lo incremento incoativo: venir, tenir, partir, dormir, mentir, sentir, sortir, ouvrir, découbrir, offrir, courir, servir y mourir. S'incluyen adintro de la tercera conchugación en francés, como un grupo de verbos acabaus en -ir.
Los verbos de la conchugación francesa en -ir con incremento incoativo desfuncionalizau pueden provenir de los siguients orichens:
- Verbos provinients de l'antiga alternancia FLORĒRE/FLORĒSCERE, dando *FLORĪRE en latín vulgar y dimpués florir[1].
- Verbos incoativos provinients d'adchectivos que sin anyadir simplament -ĒRE se creyoron como verbos en -ĒSCERE, por eixemplo grandir que vien de GRANDĒSCERE[1].
- Verbos de la cuarta conchugación sin component semantico incoativo[3] que pasoron a lo modelo de florir, por eixemplo finir (latín FINĪRE) y unir (latín UNĪRE)[1].
- Neolochismos intrarromanicos: embellir[1] (relacionau con bel).
- Cultismos latinos: punir[1].
- Chermanismos: en especial los verbos de lo superstrato francico como choisir[1].
Remove ads
Verbos acabaus en -ître
Ta más detalles, veyer l'articlo Verbos irregulars acabaus en -îtreveyer os articlos [[{{{2}}}]] y [[{{{3}}}]]veyer os articlos [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] y [[{{{6}}}]]veyer os articlos [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] y [[{{{10}}}]].
Los verbos derivaus de las formas latinas en -ĒSCERE prenen formas en -aître u en bel caso -oître:
Present d'indicativo | Present de subchuntivo |
Connais[2] | Connaisse |
Connais | Connaisses |
Connaît | Connaisse |
Connaissons | Connaissions |
Connaissez | Connaissiez |
Connaissent | Connaissent |
Remove ads
Referencias
Bibliografía
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads