Aragonés panticuto
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
O panticuto ye ra forma de l'aragonés tensino charrata en a villa de Pandicosa. Ye un d'os primers dialectos en estar descritos, gracias a la publicación, en 1986, d'o libro El aragonés de Panticosa. Gramática, basau en a tesis de licenciatura de Francho Nagore.
Remove ads
Morfolochía
- Os articlos son o, os, a, as como en aragonés cheneral, pero con a diferencia que os convive con un residual es, y que en posición intervocalica tenemos ro, ros, ra, ras, como en a resta d'o central.
- O condicional se fa con con -b-: -arba, -erba, -irba.
- Os participios verbals (trobato, querito, venito) son conservadors y mantienen a -T- intervocalica (como en Bielsa y atras arias de Sobrarbe), en consonancia con a tendencia a conservar muitas d'as xordas intervocalicas, razón por a que en bels ambitos filolochicos s'incluye a cuantas parlas locals conservaderas en o denominau dialecto central.
Remove ads
Bibliografía
- Francho Nagore Laín: El aragonés de Panticosa. Colección de Estudios Altoaragoneses, nº 9. Instituto de Estudios Altoaragoneses, 1986.
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads