Telefono móbil
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Un telefono móbil (alcorzau a sobén como móbil[1]) ye un dispositivo electronico portatil, que puet permitir trucadas a traviés d'una onda de radiofrecuencia, mientres l'usuario se ye movendo adintro d'un aria de servicio telefonico. Amás d'a función de voz estándard d'un telefono, os móbils actuals pueden suportar muitos servicios adicionals, como os SMS pa mensaches de texto, correu electronico, commutación de paquez pa l'acceso a Internet, chuegos, bluetooth, infrarroyos (IRDA), camara con videogravadera y MMS pa ninviar mensaches con fotos y video.

O enlace de radiofrecuencia estableixe una connexión con os sistemas de conmutación d'un operador de telefonía móbil, que proporciona acceso a o ret telefonica publico conmutau (PSTN). O concepto d'un ret de radio celular s'inventó en l'any 1947 en os Laboratorios Bell. En 1957, l'incheniero sovietico Leonid Kuprianóvich creyó o primer telefono móbil experimental, desarrollando-se dimpués o primer sistema de telefonia móbil en a Unión Sovietica,[2] emplegau, en primeras, por medicos, servicios d'emerchencia y hespitals, y posteriorment de forma cheneral. Dica l'anyo 1983 no se fabricoron os primers equipes en os Estaus Unius.[3] A radio celular consiste en una tecnica que ofreixe telefonia móbil en emplegar un espectro electromagnetico.
Remove ads
Referencias
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads