Muséu d'Arte Africano Arellano Alonso
From Wikipedia, the free encyclopedia
El Muséu d'Arte Africano Arellano Alonso de la Universidá de Valladolid,[1] ye una institución ensin ánimu d'arriquecimientu creada nel añu 2004. Cuenta con una escepcional coleición d'arte procedente d'África subsaḥariana donada pola Fundación Alberto Jiménez-Arellano Alonso, parte de la cual exhíbese en trés sales allugaes nel Palaciu de Santa Cruz.[2] Amás, dacuando entama actividaes divulgatives y formatives empuestes a averar la cultura y l'arte africano a tolos comenenciudos nel desconocíu continente africanu.
| Muséu d'Arte Africano Arellano Alonso | |
|---|---|
| muséu d'arte | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  España |
| Autonomía |  Castiella y Lleón |
| Provincia |  provincia de Valladolid |
| Conceyu | Valladolid |
| Coordenaes | 41°39′05″N 4°43′12″W |
  Muséu d'Arte Africano Arellano Alonso Muséu d'Arte Africano Arellano Alonso (España) | |
| Historia y usu | |
| Apertura | 2004 |
| Web oficial | |
 | |
La Fundación Alberto Jiménez-Arellano Alonso constituyóse'l 3 de mayu de 2004 nel senu de la Universidá de Valladolid, gracies al alcuerdu establecíu col matrimoniu Jiménez – Arellano Alonso. El llabor de coleicionismu que dende los años 50 desenvolvió'l matrimoniu dio llugar a esti arrogante y desinteresada donación, lo que constituyó la nacencia de la Fundación Arellano Alonso. La fundación acueye una amplia coleición d'arte tanto de pintura y escultura contemporánea como d'arte africano, ente otros.[3] La coleición dedicada al arte africano estremar en trés sales d'esposiciones –Sala Renacimientu, Salón de Rectores y Sala San Ambrosio- y cuenta con un importante estremáu d'escultura realizada en terracota.
Dende la so apertura en 2004 amosáronse los dos tipos d'arte pero'l gran prestíu de la coleición d'arte africano desaguó na remodelación de les sales y dende el 21 d'abril de 2010 los trés sales amuesen gran parte de los fondos de la Fundación. Na esposición recueyen les cultures africanes más importantes nel trabayu de la folla a lo llargo de la historia.[3] Nel añu 2012 inauguróse la tercer sala (Sala de San Ambrosio) sol nome de “Reinu de Oku”.
A partir de 2015 tomó'l nome de Muséu d'Arte Africano Arellano Alonso.
La coleición axunta cerca de 130 escultures realizaes con folla cocío, un material milenario y fráxil, de caltenimientu complexu y de mal afayu. Dalgunes de les cultures representaes son: cultura Nok, Ifé, Reinu de Benín, Sokoto, Jukun, Komaland, Ashanti, Katsina, Dori, Mangbetu, Paré, Djenné, Ségou, Igno, Cham, Longuda, Bankoni, Yoruba, Agni, Mambila o Bura, ente otres y que tán espuestes na Sala Renacimientu y nel Salón de Rectores.[4]
Los exemplares daten dende'l sieglu V e.C. hasta'l XX de nuesa yera y dalgunos son pieces escepcionales como la única pareya conocida a nivel mundial de la cultura Jukun (de la qu'apenes hai una docena de pieces nel mundu),[5] una de les poques cabeces conocíes de la cultura del antiguu reinu de Benín realizaes en terracota (fechada nel sieglu XVI)[6] o conxuntos significativos, como ye'l formáu por catorce pieces de la cultura Nok, primer exemplu d'escultura figurativa en terracota del África negra, xunto a la exipcia.
El principal elementu iconográfico d'esta coleición ye la cultura humana: figures que dan abellu a espíritus, representen antepasaos o constitúin imáxenes de poder. Pequeñes humanes completes o incompletes son tamién los cuarenta pieces d'una cultura que, en 1985, poner al descubiertu por unes escavaciones realizaes pola Universidá de Ghana nel norte del país y que pasó a denominase como Komaland.[7]
La otra parte importante d'esta coleición d'arte africano ta compuesta por escultures realizaes en bronce o otros metales con una coleición de monedes africanes tradicionales y oxetos etnográficos. Parte d'estos fondos, los de calter etnolóxicu, atópense espuestos na galería de San Ambrosio onde tamién ta espuesta la coleición más recién de la Fundación que recrea'l Reinu de Oku, asitiáu al oeste de Camerún. Ta compuesta por oxetos venceyaos al rei qu'utiliza mientres les receiciones reales, fiestes o ceremonies rituales.[8]
El Muséu d'Arte Africano Arellano Alonso cunta con trés sales allugaes nel Palaciu de Santa Cruz de Valladolid qu'acueyen esposiciones de calter permanente.[9]
Arte Africano: Los caballeros
El Salón de Rectores enceta la coleición d'Arte Africano: Los caballeros, allugáu na planta baxa, sirve d'introducción a la coleición completa. Dexa afayar cuálos son los principales materiales emplegaos davezu nel arte africano, que van más allá de la madera venceyada a les célebres mázcares.
El conxuntu de seis caballeru exhibíu nesta sala resulta escepcional tantu pola so rareza como pol so eleváu númberu en rellación colos que pueden contemplase n'otres coleiciones europees. Les representaciones de los caballeros a caballu resulten escepcionales nel arte africano por cuenta de la difícil sobrevivencia de los caballos na zona subsaḥariana (insuficiencia d'agua, malaria o picadura de la mosca tse-tse). Estes escultures yeren modelaes pa ser depositaes nos altares funerarios y, amás, llama l'atención la semeyanza de traces ente l'animal y el caballeru.
D'últimes nesta sala esponer de forma temporal delles pieces, que s'alluguen nun apartáu permanente denomináu Miraes sobre África, coles mires de dar a conocer aquella parte de la coleición que d'otra manera permanecería oculta nos almacenes de la Fundación.
Arte Africano: Terracotas
La Sala Renacimientu, asitiada na planta baxa del Palaciu, acueye parte de la coleición de terracotas africanes que'l so motivu común ye la figura humana. La esposición fai una repasada cronolóxica al traviés de les pieces de les distintes cultures asitiaes alredor de les cuenques de los ríos Níxer y Congo, llugares onde yera fácil atopar la materia primo: la folla. Amás los fondos complementar con delles obres de la zona oriental del continente, en concretu Tanzania y Etiopía.
La conocencia d'estes cultures ye recién, topándose les primeres muertes a empiezos del sieglu XX, de normal de forma casual, ente que les escavaciones arqueolóxiques con criterios científicos son posteriores y escases. A esto hai que sumar la predominancia de la tradición oral que provocó una gran perda d'información qu'ayudaría a contextualizar la fabricación de les obres y a los sos creadores. La resultancia, por tanto, ye'l desconocimientu del orixe y la estructura social de la mayoría de los pueblos.
Ente les cultures que conformen esta esposición atópense: Nok, Sokoto, Katsina, Ifé, Antiguu Reinu de Benín, Djenné, Bura, Jukun, Mambila o Mangbetu y Paré.
Arte Africano: Reinu de Oku
![Thumb](#/media/Ficheru:Exposición_"El_Reino_de_Oku".JPG)
La Sala San Ambrosio, asitiada na entreplanta del edificiu, ta dedicada al reinu de Oku, un territoriu asitiáu nel noroeste de l'actual república de Camerún, na rexón de Grassland que la so capital ye Elak. Cuenta con una población averada de 120.000 habitantes arrexuntaos en 36 pueblos. La peculiar orografía, carauterizada per elevaos montes volcániques, favoreció un ciertu aislamientu que dexa la persistencia d'una estructura casi feudal.
Fon Sintieh II ye'l monarca de Oku. En 2006, ésti empezó a axustar con Ramón Sanz pa la firma d'un alcuerdu nel que se noma a la Fundación Alberto Jiménez-Arellano Alonso " (...) la so embaxadora pa la promoción de los valores cultural y artísticu n'Europa". Amás de dichu alcuerdu, producióse la llegada de más de cien objeto de distintos materiales a Valladolid y constitúi la incorporación más recién a les coleiciones d'arte africano de la Fundación Arellano Alonso.[8] Estos oxetos reflexen les tradiciones, creencies y organización social d'esti reinu. Dichos oxetos pueden visitase na esposición permanente "El Reinu de Oku", na Sala de San Ambrosio del Palaciu de Santa Cruz de Valladolid.
Dientro de la muestra destaquen les regalias, esto ye, oxetos que'l so usu ta acutáu puramente al soberanu. Son pieces, na so mayoría tallaes en madera, que ponen de relieve'l gran desenvolvimientu d'esti arte qu'algamó, polo xeneral, en tou Camerún. Ente estes regalías destaquen les cames de xefatura, los tronos rituales o los vistíos tradicionales que namái'l Fon (el Rei) puede vistir en determinaes ceremonies.[10]
Tamién llamen l'atención les mázcares[11] de delles de les Sociedaes Secretes tradicionales qu'entá cunten con gran relevancia na sociedá de Oku y que les sos actividaes y oxetos tienen de permanecer nel más estrictu mistero. Les Sociedaes son les encargaes de frenar los comportamientos antisociales qu'amenacien el bienestar xeneral o atenten contra'l costumes tradicionales, calteniéndose asina l'harmonía y la paz social. Los castigos son aplicaos polos sos "mázcares", que tienen una carga máxica, sinónimu de "medicina", que ye lo que-yos da'l so poder y dóta-yos de vida. Por eso "dancien" en ceremonies y rituales tradicionales de too tipu (xudicial, funerarios, entronizaciones...). Cuanto más agresiva sía la so danza y más repulsivo sía'l so aspeutu, mayor va ser el so poder.
Esta esposición constitúi la incorporación más recién a les coleiciones del Muséu d'Arte Africano Arellano Alonso per parte de la Fundación Alberto Jiménez-Arellano Alonso. Foi'l mesmu matrimoniu Arellano Alonso quien donaron la coleición y sufragaron los gastos del montaxe.
Na parte cimera d'esta sala atopa la Galería de San Ambrosio, que recueye diversos oxetos etnográficos.
La familia Jiménez-Arellano Alonso mandó a la Fundación una coleición compuesta por obres pictóriques y escultóriques que pertenecen fundamentalmente al arte contemporáneo español de la segunda metá del sieglu XX, anque tamién cunta con exemplos del Barrocu européu y otros movimientos y estilos. Nun tán espuestes, pero atópense vencíes a instituciones como'l Conceyu de Valladolid, el Muséu Reina Sofía o la Universidá de Valladolid.
El Muséu cunta con 3.000 volumes rellacionaos con arte contemporáneo y arte africano.
Coles mesmes formen parte del legáu diversos conxuntos d'arte asiático antiguu, arte precolombino, artes decoratives y arte relixoso.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
