Benirredrà
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Benirredrà (oficialmente y en valencianu Benirredrà) ye un conceyu español asitiáu na provincia de Valencia, na Comunidá Valenciana. Atópase na comarca de la Safor.
Remove ads
Xeografía
Asitiáu na Safor, na aguada esti de la sierra de Falconera. La superficie del términu ye llana, con pequeñes ondulaciones pel oeste.
El clima ye clima mediterraneu; los vientos dominantes son los del nordeste y sureste. El pueblu forma cuasi un namái nucleu urbanu con Gandía.
Dende Valencia, aportar a esta llocalidá al traviés de la N-332.
Llocalidaes estremeres
El términu municipal de Benirredrà ta arrodiáu totalmente pol de Gandía de la provincia de Valencia.
Remove ads
Historia
Establecer cuál foi'l so topónimu orixinariu ye una xera bastante difícil; embaráxense los de Bani-Reduan, Beninida y Bani-Rida. Tien el so orixe nun alquería islámica dependiente del castiellu de Bairén. Xaime II, en 1323, concedió'l señoríu al so fíu, Pere de Ribagorza el cual, en 1337, vencer a Guillem de Gascó. Más tarde los sos dueños fueron los condes de Cardona, que vendieron, en 1503, la propiedá a María Enríquez y de Lluna, Duquesa de Gandía. Mientres el sieglu XIV la xurisdicción del pueblu tuvo compartida ente los xuraos de Villa de Ontinyent y el Capítulu de la Sede de Valencia. Nel momentu de la espulsión de los moriscos, que causó una fuerte crisis demográfica y económica, había 60 families morisques, de les cualos nun quedó nenguna. L'antigua alquería foi repoblada, probablemente con inmigrantes xenoveses, gandienses y mallorquinos bien cristianos y devotos. Los cristianos nuevos que permanecieron fueron bien nuevos (neños) y bien pocos. Dalgunos cultivaben tierres de regadío, sicasí 37 años dempués tan solo había 30 families. A finales del sieglu XVII, Francesc Escrivá unificó'l poder señorial. A finales del sieglu XVIII los Escrivá emparentan colos condes de Ròtova y el señoríu de Benirredrà permanez nel dominiu d'esta casa hasta la disolución de los señoríos nel sieglu XIX.
Remove ads
Alministración
.
Demografía
| 1990 | 1992 | 1994 | 1996 | 1998 | 2000 | 2002 | 2004 | 2006 | 2008 | 2009 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 944 | 887 | 999 | 1.008 | 1.035 | 1.177 | 1.330 | 1.460 | 1.584 | 1.566 | 1642 |
Economía
Nel regadío cultívense cítricos, hortolices y frutales. Regar con agües del ríu Vernisa.
Monumentos
- Ilesia parroquial. Tien por titular a San Llorienzo Mártir. Foi construyida sobre una antigua mezquita en 1535. Nel sagrariu tien delles tables de la escuela de Ribera.
- Conventu de les Esclaves del Sagráu Corazón. Estes relixoses tienen un conventu de construcción moderna (1908-1908). Mientres la Guerra Civil Española foi utilizáu como hospital. Na actualidá ye parte del colexu de les Esclaves del Sagráu Corazón de Xesús y utilízase pa los ritos y actos d'esta congregación relixosa.
D'estilu neogóticu destaca polos sos dos grandes torres ximielgues, la so fachada compuesta por estatues de santos y por un enorme rosetón. Nel interior podemos atopar un ampliu conxuntu d'imáxenes y cuadros relixosos del cual destaca'l cristu crucificáu del altar y el cuadru dedicáu a San Francisco de Borja. Ye l'edificiu más emblemáticu del pueblu.
"Ermita de San Antonio". Dedicada al santu ye, xunto con Gandía, compartida por estes dos llocalidaes. Enantes dedicábase a los ritos relixosos mientres la celebración de la festividá de San Antonio, el nomáu "porrat". Tres un periodu de deterioru, principalmente dende los años 70, foi restaurada y anguaño namái s'abrir les puertes los díes de la festividá, nel mes de xineru, pa ser visitáu por turistes.
Remove ads
Fiestes llocales
- Fiestes mayores. Celébrense ente'l 10 y el 13 d'agostu n'honor a San Llorienzo, la Virxe del Carmen, San Luis y el Sagráu Corazón
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads