Cabeza d'Oliver Cromwell

Tres la muerte d'Oliver Cromwell el 3 de setiembre de 1658 ufiertóse un funeral públicu na Abadía de Westminster, igual al de los monarques que lu precedieron. En ganando y executar al rei Carlos I dempués de la Revolución inglesa, Cromwell convertir en Lord Protector y gobernante de la Mancomunidá d'Inglaterra. El so legáu pasó al so fíu Richard, quien foi depuestu pol exércitu en 1659, dempués de lo que la monarquía foi restablecida y el rei Carlos II, quien vivía nel exiliu, foi llamáu de regresu. El nuevu Parllamentu de Carlos ordenó la exhumación de los trés regicidas soterraos na abadía de Westminster: Cromwell, John Bradshaw, presidente del tribunal que condergó al so padre, y Henry Ireton, xenru de Cromwell y firmante tamién de la sentencia de muerte. El so destín foi una execución póstuma en Tyburn. Depués de colgar "de la mañana hasta los cuatro de la tarde",^[1] los sos cuerpos fueron estazaos y les cabeces fueron allugaes nun picu de 20 pies (6,1 metros) nel Salón Westminster.

Cabeza d'Oliver Cromwell
cabeza humana (es)
Historia y usu
Decapitamientu	30 xineru 1661

Mientres el reináu de Xacobu II d'Inglaterra, una nube rompió'l palu onde taba encuallada la cabeza, tirándola al suelu. Esta pasó a manes de coleicionistes privaos y museos hasta'l 25 de marzu de 1960, cuando foi soterrada en Sidney Sussex College en Cambridge. El valor simbólicu de la cabeza camudó col tiempu. Mientres tuvo clavada nun palu sobre l'horizonte londinense, daba una alvertencia potencial a los espectadores. Nel sieglu XVIII, la cabeza convertir nun interés y una reliquia. La cabeza foi almirada, desfamada y tornada como falsa a lo llargo de los sieglos. Dempués de que Thomas Carlyle refugara que la cabeza fuera un fraude^[2] y tres el surdimientu d'otra testa que se dixo yera la verdadera cabeza de Oliver Cromwell, llevar a cabu analís científicos y arqueolóxicos pa probar la identidá de caúna d'elles. Pruebes non concluyentes terminaron nun estudiu científicu detalláu ellaboráu por Karl Pearson y Geoffrey Morant que concluyó, basáu n'otres evidencies y nel estudiu de la cabeza, qu'esistía una "certidumbre moral"^[3] de que la cabeza perteneció a Oliver Cromwell.

Antecedentes

John Bradshaw, presidente del Tribunal Cimeru de Xusticia que condergó a Carlos I d'Inglaterra a la pena de muerte.

Henry Ireton, a quien Cromwell encamentó'l mandu de les fuercies parllamentaries n'Irlanda en 1650. Finó de fiebres mientres l'asediu de Limerick en 1651.

Oliver Cromwell, nacíu n'abril de 1599, convirtió a Inglaterra nuna república, la denomada Mancomunidá d'Inglaterra, tres la execución del rei Carlos I en xineru de 1649, a la que siguió l'abolición de la monarquía y de la Cámara de los Lores. Sicasí, el gobiernu de Cromwell como Lord Protector, empecipiáu n'avientu de 1653, nun foi bien distintu al reináu personal del so predecesor. Cromwell caltuvo pa sí un poder irrestricto y habitó nos numberosos palacios reales. En 1657, el Parllamentu ufiertó-y formalmente'l títulu de Rei, lo que-y creó un dilema al ser instrumental na abolición de la monarquía. Asina, tres una agonía de la mente y de la consciencia», refugó la propuesta.^[4] A lo llargo de 1658, Cromwell careció gravemente y viose afeutáu pola traxedia familiar de la muerte de la so fía Elizabeth, a los 29 años d'edá. La tarde del vienres 3 de setiembre d'esi mesmu añu, Cromwell finó en Whitehall.^[4]

La so muerte y funeral merecieron el mesmu respeto que l'ufiertáu a los monarques inglés que lu precedieron. El 20 de setiembre'l so cadabre foi treslladáu a Somerset House pa ser espuestu al públicu dende'l 18 d'ochobre. El cuerpu fuera embalsamáu, envueltu y selláu nun ataúd de plomu que, de la mesma, foi asitiáu nun ataúd de madera decorao asitiáu xunto a una efixe de la so persona.^[5]