Papa Lluteriu

San Lluteriu, que'l so nome significa en griegu 'home llibre' y paez indicar que foi un esclavu lliberáu, aportó en Roma acompañando al papa Nicetu y nel pontificáu d'esti foi diáconu de la Ilesia de Roma y actuó como secretariu papal nel alcuentru que Nicetu tevo con San Policarpu.

Papa Lluteriu
13. Papa 175 - 189 ← Soteriu - Víctor I →
Vida
Nacimientu	Nicópolis[1], fecha desconocida[2]
Muerte	Oteru Vaticanu, 189[3]
Oficiu
Oficiu	sacerdote católicu
Llugares de trabayu	Roma
Santoral
26 de mayu
Creencies
Relixón	cristianismu Ilesia Católica[4]

Foi elixíu papa nel añu 175, polo que ye'l papa caberu qu'apaez na llista espublizada por Irenéu de Lyon del añu 180. Los sos primeros cinco años de pontificáu trescurrienon nel mandáu del emperador Marcu Aureliu que yá relaxare l'envión persiguidor contra los cristianos, pero será cuando algame'l tronu'l so fíu Cómodu que cesen les persecuciones y la Ilesia pueda dedicase a solucionar les divisiones que les doctrines gnóstiques, montanista y marcionita provocaren nel so interior.

Al rodiu del 177, Irenéu, orixinariu d'Esmirna, acompaña a dellos confesores de Lyon a ver al papa Lluteriu pa discutir con elli la cuestión de los efeutos de la herexía montanista. Irenéu ye llevador d'una carta na que la ilesia de Lyon ruega al papa que sofite la xunidá de la comunidá.

Más tarde, tamién por motivos de la controversia montanista, vieno en Roma p'alcontrase con Lluteriu l'obispu Abercius de Hierápolis en Frixa. Tamién en tiempos de Lluteriu tien llugar en Roma la cisma de Blastu por mor de la cuestión pascual.

Nel pontificáu de Lluteriu, Irenéu escribe una gran obra contra los gnósticos, l'Adversus haereses, onde estudia toles escueles heterodoxes.

Lluteriu mandó a Fugaciu y Damián a convertir a los bretones. Suprimió dalgunos vezos hebraicos sobre la pureza y impureza de les comíes que los cristianos-yos daben gran importancia.