Hiberno-normandu

El términu envierno-normandu fai referencia a los lores cambro-normandus qu'asitiáronse n'Irlanda, almitiendo poco o nenguna llealtá a los colonos anglu-normandos d'Inglaterra.^[1] El términu refierse tanto a los oríxenes d'ésta comunidá como al dialeutu qu'usaron y desenvolvieron los normandos franceses que s'asitiaron n'Irlanda dende 1169 hasta l'eclís de la comunidá envierno-normanda a principios del sieglu XVII. Nesti procesu envernar-normandos convertir en Más irlandeses que los mesmu irlandeses (del llatín Hibernioris ipsis Hibernis) el prefixu envierno significa relativu a Irlanda o los irlandeses, pallabra proveniente de Hibernia. Los más citaos ente ellos son los Burghs (o Familia Burke), los Butlers y la dinastía Fitzgerald. (Fitz ye un prefixu particularmente envierno-normandu que significa fíu col mesmu significáu en francés modernu fils).

Nun confundir con envierno-nórdicu, términu que correspuende a la población d'orixe escandinavu mientres la espansión viquinga mientres los sieglos IX al XI

A finales del sieglu XVI, empezaron a denominar a envernar-normandos como a los vieyos ingleses, en llingua gaélica, éstos yeren conocíos como los gaill o Foresteros. Sicasí a los ingleses nacíos n'Inglaterra llamábase-yos Sasanaigh o saxons, fechu que reflexen los añales ingleses estremando descomanadamente ente'l términu Gaill y Sasanaigh, siendo'l primeru usáu pa referise a Fionnghaill o Dubhghaill dependiendo de cuántu deseyaba'l poeta falagar al so patrón.^[2]

Ver tamién

• Envierno-nórdicu