Benito Mussolini
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Benito Amilcare Andrea Mussolini Maltoni (29 de xunetu de 1883, Predappio (es) 
– 28 d'abril de 1945, Giulino (es) ) foi un políticu y dictador italianu.
_-_ribbon_bar.png){kind=small}
_pasador.svg){kind=link}
_ribbon.svg){kind=link}
Remove ads
Foi un políticu na Segunda Guerra Mundial, alliáu d'Adolf Hitler demientres la contienda.
Afitó un réxime denomáu fascismu, nel que recibió'l nomatu de Duce (guía o caudillu). Xefe de gobiernu ente 1922 y 1943, llantándose como dictador demientres la mayor parte d'esi periodu.
Remove ads
Biografía
Mussolini nació en Dovia di Predappio, na provincia de Forlí, rexón d'Emilia-Romaña (Italia) el 29 de xunetu de 1883. So pá, Alessandro, yera ferraor; so ma, Rosa Maltoni, yera una maestra que creyía fonderamente na importancia de la educación. El nome Benito púnxose-y n'honor al presidente reformista mexicanu Benito Juárez. Como so pa, Benito fízose socialista.
Graduóse como maestru d'escuela en 1901. En 1902 emigró a Suiza fuxendo del serviciu militar. Demientres la so estancia, y al nun alcontrar un trabayu permanente, arrestárenlu por guitón, y pasó una nueche na cárcele. Más alantre, llueu d'ingresar nel movimientu socialista, deportárenlu a Aranjuez, au tuvo que faer el serviciu militar. Tornó a Suiza de sutrucu y ellí foi espulsáu d'un cantón a otru pol so activismu socialista. En Suiza fizo amistá con renomaos revolucionarios y foi formando la so cultura política baxo la influyencia -a vegaes contradictoria- de Karl Marx, Pierre-Joseph Proudhon, Friedrich Nietzsche y Vilfredo Pareto.
Fundó'l periódicu "Il Popolo d'Italia", de tendencies ultranacionalistes, lo que-y valió la espulsión del Partíu Socialista Italianu, y creyó en Milán en 1919 los "Fasci italiani di combattimento", grupos armaos d'axitación qu'ensamaren el biltu del futuru "Partíu Nacional Facista" en 1920. Ganóse'l favor de los grandes propietarios y salió elixíu como diputáu nes eleiciones de mayu de 1921.
Toma del poder de Mussolini
.jpg)
N'ochobre de 1922, la impotencia del gobiernu pa facer frente a la situación na que s'alcontraba'l país y la disolución del Parllamentu, allanaron el camín pa la denomada 'Marcha sobro Roma, el 28 d'ochobre de 1922. La so entrada trunfal na capital italiana, na que nun alcontró nenguna oposición, y el sofitu del exércitu y del gobiernu, fizo que lu nomaren primer ministru por parte del rei Víctor Manuel III el 30 d'ochobre de 1922.
Italia fascista
Adulces, magar que con mayor puxu tres l'asesinatu del diputáu socialista Giacomo Matteotti en 1924, erixóse como únicu poder, desanició cualesquier mena d'oposición y tresformó'l so gobiernu nún réxime dictatorial
Autorizó la conversión de la Ciudá del Vaticanu nun estáu independiente en 1929. Sofitáu polos seutores católicos, entamó escorrexes escontra dalgunos grupos relixosos minoritarios.
Tres l'arribada al poder de Hitler n'Alemaña, averóse al nazismu, y dempués de les victories alemanes na Segunda Guerra Mundial, declaró la guerra a los Aliaos. Sicasí, el fracasu del exércitu italianu en Grecia, Libia y África oriental, asina como l'avance de les tropes aliaes, motivaron el so encarcelamientu por orde de Víctor Manuel III, qu'impulsó un güelpe d'estáu y decretó la fin del fascismu en xunetu de 1943.
Caberos díes
Foi lliberáu por Otto Skorzeny y un grupu de paracaidistes de la SS d'Alemaña'l 12 de setiembre de 1943, y fizo una república fascista nel norte d'Italia (Repubblica Sociale Italiana), pero l'avance alliáu angariyolu a fuxir a Suiza. Intentó cruciar la llende'l país antroxáu d'oficial alemán, pero descubriéronlu los partisanos en Dongo'l 27 d'abril de 1945. Fusiláronlu al día siguiente cola so compañera Clara Petacci y colgárenlos de los pies au díes enantes foren fusilaos partisanos italianos poles tropes fascistes. Los sos cuerpos amosárenlos a la xente na plaza Loreto de Milán.
Remove ads
Ver tamién
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads