Poder llexislativu

El poder llexislativu ye una de les tres rames nes que tradicionalmente se dixebra el poder d'ún Estáu. La so función específica ye l'aprebación de les Lleis. Xeneralmente, ta a cargu d'un cuerpu deliberativu (congresu, parllamentu o asamblea nacional).

Poder llexislativu
asamblea (es) , poder del Estáu y órganu de l'autoridá

N'azul los países con parllamentos bicamerales y en mariellu los países que cunten con namái una cámara llexislativa.

Charles de Secondat, Barón de Montesquieu propunxo nel so renomáu llibru "El espíritu de les lleis", que yera necesario que les funciones del Estáu se dixebraren ente distintos poderes (llexislativu, executivu y xudicial), pa que per aciu de delles regles, el poder remane'l poder, col envís d'evitar la tiranía.

Munches constituciones modernes, tienen un poder llexislativu bicameral, quier dicir, ensamáu por dos cámares, por exemplu el senáu y la cámara de diputaos. En munchos otros países, a la escontra, hai un sistema unicameral.

Ver tamién

• Parllamentu
• Llexislatura
• Poder constituyente
• Separtación de poderes
• Poder executivu
• Poder xudicial