Англасаксонская кроніка
From Wikipedia, the free encyclopedia
Англасаксо́нская кро́ніка (па-ангельску: Anglo-Saxon Chronicle) — старажытны летапіс Ангельшчыны, які ахоплівае пэрыяд з раньніх часоў саксонскіх пасяленцаў у 495 годзе й да 1154 году. Ейнае складаньне пачалося напрыканцы IX стагодзьдзя пры каралі Альфрэдзе Вялікам на аснове твору Бэды Вялебнага «Гісторыя», а таксама захаваўшыхся ўрыўкаў мэрсійскіх і ўэсэкскіх кронік і вусных паданьняў. Захавалася дзевяць рукапісаў кронік на англа-саксонскай мове й часткова на лацінскай.
На цяперашні час сем зь дзевяці манускрыптаў кронікі знаходзяцца ў Брытанскай бібліятэцы, адна ў Бадлейскай бібліятэцы ў Оксфардзе й яшчэ адна ў Паркерскай бібліятэцы ў Кембрыджы.