Канут Вялікі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Канут (Кнуд) Вялікі (па-старажытнаангельску: Cnut the Great, Canute the Great; па-старажытнанарвэску: Knútr inn ríki; 985/995 — 12 лістапада 1035) — кароль Ангельшчыны з 6 студзеня 1016 году, а таксама кароль Даніі, Нарвэґіі, уладар Памор’я і Шлезьвіґу, прадстаўнік дынастыі Кнютлінґаў. Паводле канадзкага гісторыка Нормана Кантара, Канут — «найпасьпяховейшы кароль усяго анґла-саксонскага дзеячасу» нягледзячы на тое, што ён ня быў анґласаксам.
Quick Facts кароль, Асабістыя зьвесткі ...
Канут Вялікі | |
кароль | |
---|---|
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся | 994[1], |
Памёр | 12 лістапада 1035(1035-11-12), |
Пахаваны | |
Нашчадкі | Свэн Канутсан[d][2], Гаральд I[2][3], Гардэкнуд[3][2], Гунгільда Дацкая[d][2] і нявызначаная дачка[d][2] |
Дынастыя | Кнютлінгі[d] |
Сужэнец | Эльфгіфу Нартгэмптанская[d][3] і Эма Нармандзкая[d][3] |
Бацька | Свэн I Вілабароды[2][3] |
Маці | Гунгільда Вэндэнская[d][2][3] |
Close