Славой Жыжэк
From Wikipedia, the free encyclopedia
Слáвой Жы́жек (па-славенску: Slavoj Žižek, 21 сакавіка 1949, Любляна, СФРЮ) — славенскі культуроляг[5] і сацыяльны псыхоляг фройдамарксісцкага накірунку.
Хуткія факты Дата нараджэньня, Месца нараджэньня ...
Славой Жыжэк | |
па-славенску: Slavoj Žižek | |
Дата нараджэньня | 21 сакавіка 1949(1949-03-21)[1][2][3][…] (75 гадоў) |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Кірунак | гэгеліянізм[d], марксізм, ляканіянізм[d], Ljubljana school of psychoanalysis[d], Freudo-Marxism[d] і кантынэнтальная філязофія[d] |
Аказалі ўплыў | Люі Альцюсэр[d], Ален Бад’ю[d], Гільбэрт Кійт Чэстэртан, Божыдар Дэбэняк[d], Зыгмунд Фройд, Георг Вільгельм Фрыдрых Гэгель, Мартын Гайдэгер, Фрэдрык Джэймзан[d], Жак Лякан, Эрнэста Лякляў[d], Уладзімер Ленін, Карл Маркс, Максімільен Рабэсп’ер[d], Фрыдрых Вільгельм Ёзэф фон Шэлінг, Імануіл Кант, Фрыдрых Ніцшэ, Вальтэр Бэньямін[d], Тэадор Адорна[d], Сёрэн Абю К’еркегор, Мао Дзэ-дун, Jacques-Alain Miller[d] і François Regnault[d] |
Наступнікі | Алексіс Цыпрас, Марк Фішэр |
Закрыць
Жыве і працуе ў горадзе Любляна. Перакладчык Жака Лякана, вучэньне якога разам з марксізмам служыць асноўным інструмэнтам для аналізу культуры. Заснавальнік (сумесна з Растка Мочнікам і Младэнаў Доларам) Люблянскай школы псыхааналізу (школы тэарэтычнага псыхааналізу) — адзінай усходнеэўрапейскай школы, якая дамаглася міжнароднага прызнаньня пасьля распаду Ўсходняга блёку.