Снайпэрская вінтоўка Драгунова
From Wikipedia, the free encyclopedia
7,62-мм снайпэрская вінтоўка Драгунова (СВД, Індэкс ГРАУ — 6В1) — саманабойная снайпэрская вінтоўка, распрацаваная ў 1957—1963 роках ґрупаю канструктараў пад кіраўніцтвам Яўгена Драгунова і прынятая на ўзбраеньне Савецкае Арміі 3 ліпеня 1963 року разам з аптычным прыцэлам ПСО-1[2][4][5].
Quick Facts Снайпэрская вінтоўка Драгунова, Тып ...
Снайпэрская вінтоўка Драгунова | |
---|---|
СВД (згары) ды СВДС (зьнізу) | |
Тып | снайпэрская вінтоўка |
Краіна паходжаньня | СССР |
Гісторыя выкарыстаньня | |
Пэрыяд выкарыстаньня | 1963 — дагэтуль |
Выкарыстаньне | гляд. Краіны-эксплюатанты |
Войны | * Вайна ў Віетнаме
|
Гісторыя вытворчасьці | |
Канструктар | Яўген Драгуноў |
Дата стварэньня | 1958—1963 рокі |
Вытворца | Іжэўскі машынабудавальны завод |
Вытворчасьць | 1963 — дагэтуль |
Мадыфікацыі | гляд. Варыянты |
Характарыстыкі | |
Вага | 4,3 (СВД, раньні выпуск, без багнета, з аптычным прыцэлам, ненабітым набойнікам ды шчакой прыклада)[1] 4,5 (СВД, сучасны варыянт, без багнета, з аптычным прыцэлам, ненабітым набойнікам ды шчакой прыклада)[2] |
Даўжыня | 1225 (СВД без багнета)[1] 1370 (СВД з багнетам)[1] |
Даўжыня ствала | 620 (СВД, агульная)[1][5] |
Шырыня | 88[2] |
Вышыня | 230[2] |
Патрон | 7,62×54 мм R[4][5] |
Калібр | 7,62[2][4][5] |
Ствалы | паваротная засаўка, адвод парахавых ґазаў[4][5] |
Хуткастрэльнасьць | 30 (баявая)[1][4] |
Пачатковая хуткасьць кулі: |
830 (СВД)[1][2] 810 (СВДС)[3][4] |
Прыцэльная далёкасьць |
1200 (адчынены прыцэл)[1][2][4][5] 1300 (аптычны прыцэл)[1][2][4][5] 300 (начныя прыцэлы НСПУМ й НСПУ-3)[2] |
Найбольшая далёкасьць |
1200 (прыцэльная) [1] |
Від боясілкаваньня | скрынчаты набойнік на 10 набояў[1][4] |
Прыцэл | адчынены сэктарны (рэзэрвовы), даўжыня прыцэльнае лініі — 587 мм[1], маецца мацаванне для ўсталяваньня аптычных (напрыклад, ПСО-1) або начных (напрыклад, НСПУ-3 або НСПУМ) прыцэлаў[2] |
Close