галоўны банк Мальты, заснаваны ў красавіку 1968 году From Wikipedia, the free encyclopedia
Цэнтра́льны банк Ма́льты — галоўны банк Мальты, заснаваны ў красавіку 1968 году.
Цэнтральны банк Мальты | |
мальт. Bank Ċentrali ta' Malta | |
Галаўная сядзіба (2013 год) | |
Абрэвіятура | ЦБМ |
---|---|
Дата ўтварэньня | 17 красавіка 1968 (56 гадоў таму) |
Тып | банк |
Юрыдычны статус | дзяржаўная ўстанова |
Мэта | устойлівасьць цэнаў |
Штаб-кватэра | Валета, плошча Кастыліі[1] |
Месцазнаходжаньне | Паўднёва-ўсходняя вобласьць |
Сяброўства | Эўрапейскі цэнтральны банк, МВФ, Сусьветны банк |
Афіцыйныя мовы | ангельская, мальтыйская |
Старшыня | Марыё Вэлья |
Намесьнікі | Олівэр Бонэльё, Аляксандар Дэмарко |
Асноўныя асобы | Франк Бэцына, Філямэна Мэлі, Пэтэр Бальдачыно, Роміна Куш'еры |
Кіроўны орган | Рада кіраўнікоў |
Матчына кампанія | Урад Мальты |
Бюджэт | 60,163 млн эўра (2018 год)[2] |
Колькасьць супрацоўнікаў | 347 (2019 год) |
Сайт | centralbankmalta.org |
На 2020 год ЦБМ працаваў у будні з 1 верасьня па 15 чэрвеня ад 7:45 да 16:15 і з 16 чэрвеня па 31 жніўня ад 7:30 да 14:30[3]. Паводле пагадненьняў, зьбіраў і складаў падлікі з Нацыянальным бюро статыстыкі Мальты, а таксама абменьваўся зьвесткамі датычна аплаты і разьліку за каштоўныя паперы з Управай фінансавых паслуг Мальты (УФПМ)[4]. Выступаў рынкаўтваральнікам аблігацыяў Дзяржаўнага скарбу Мальты на ўнутраным другасным рынку. Штодзень абнародаваў заяўкі і прапановы на цэны і даходнасьць гадавых, 9-, 6-, 3- і 1-месячных аблігацыяў[5]. ЦБМ выдаваў па-ангельску «Квартальны агляд», «Гадавую справаздачу» і «Справаздачу аб фінансавай устойлівасьці» (штогод), а таксама штомесяц «Гаспадарчую абнову». Таксама штогод выходзілі «Дасьледчы бюлетэнь», «Працоўныя паперы», «Нататкі палітыкі» і «Дарадчыя паперы»[6].
На 2020 год Цэнтральны банк Мальты меў 10 паўнамоцтваў:
На 2020 год чыноўнікі Цэнтральнага банку Мальты (ЦБМ) суправаджалі прадстаўнікоў Управы фінансавых паслуг Мальты (УФПМ) на паседжаньнях Эўрапейскай банкаўскай управы (ЭБУ; Курбэвуа, дэп. Вярхоўі Сэны, Францыя). Вышэйшыя чыноўнікі ЦБМ удзельнічалі ў Гаспадарча-фінансавым камітэце Эўразьвязу, які раіў Радзе гаспадарчых і фінансавых справаў (РГФС) ЭЗ. Чыноўнікі ЦБМ таксама бралі ўдзел у Камітэце грашовай, фінансавай і плацежна-балянсавай статыстыкі, які дапамагае Эўрапейскай камісіі (Брусэль, Бэльгія). Старшыня ЦБМ суправаджаў міністра фінансаў Мальты на паседжаньнях РГФС Эўразьвязу. ЦБМ таксама раіў Мінфіну Мальты датычна ўдзелу ў Міжнародным банку рэканструкцыі і разьвіцьця (МБРР; Вашынгтон, ЗША) і Агенцтве шматбаковай аховы інвэстыцыяў (АШАІ), якія былі ўстановамі Групы Сусьветнага банку. Старшыня ЦБМ таксама быў замяшчальнікам ад Мальты ў Радзе кіраўнікоў Эўрапейскага банку рэканструкцыі і разьвіцьця (ЭБРР; Лёндан, Ангельшчына) і Азіяцкага банку інфраструктурных укладаньняў (АБІУ; Пэкін, Кітай). Ён жа наведваў штогадовы Агульны сход Банка міжнародных разьлікаў (БМР; Базэль, Швайцарыя) у якасьці назіральніка. Старшыня ЦБМ і ягоны намесьнік прадстаўлялі Мальту ў Радзе кіраўнікоў Міжнароднага валютнага фонду (МВФ; Вашынгтон). Старшыня ЦБМ таксама быў сябрам Агульнай управы Эўрапейскай рады сыстэмнай рызыкі (ЭАСР; Франкфурт-на-Майне, Нямеччына), Кіраўнічай і Агульнай радаў Эўрапейскага цэнтральнага банку (ЭЦБ; Франкфурт-на-Майне). Урэшце ЦБМ удзельнічаў у Эўрасыстэме, бо на Мальце ў абарачэньні быў эўра, а таксама ў Эўрапэйскай сыстэме цэнтральных банкаў, бо ўрад Мальты быў сябрам Эўразьвязу[10].
На 31 сакавіка 2020 году сродкі і абавязкі Цэнтральнага банка Мальты былі роўныя 9,294 млрд эўра. Сродкі пераважна ўлучалі: 1) патрабаваньні ўнутры Эўрасыстэмы — 62% (5,772 млрд эўра), 2) каштоўныя паперы асобаў эўразоны ў эўра — 14% (€1,336 млрд), 3) патрабаваньні да асобаў па-за эўразонай у замежнай валюце — 7,5% (€701,8 млн), 4) патрабаваньні да асобаў па-за эўразонай у эўра — 6% (€564,3 млн) і 5) патрабаваньні да асобаў эўразоны ў замежнай валюце — 0,7% (€65,8 млн). Абавязкамі ў асноўным былі: 1) абавязкі грашовай палітыкі — 58% (€5,393 млрд), 2) абавязкі перад асобамі эўразоны ў эўра — 14% (€1,311 млрд), 3) банкноты ў абарачэньні — 13,6% (€1,268 млрд), 4) капітал і запасы — 4% (€372,7 млн), 5) абавязкі перад асобамі эўразоны ў замежнай валюце — 3,3% (€308,4 млн)[11].
17 красавіка 1968 году ўрад Мальты стварыў Цэнтральны банк Мальты (ЦБМ) паводле адпаведнага Закону ад 11 лістапада 1967 году. Закон зацьвердзілі на прапанову чыноўніка Банка Ангельшчыны Філіпа Хога, які стаў 1-м яго старшынём. У 1968 годзе старшыня ЦБМ і ягоны намесьнік сталі прадстаўнікамі Мальты ў Радзе кіраўнікоў Міжнароднага валютнага фонду (МВФ; Вашынгтон, ЗША). У верасьні 1969 году ЦБМ ажыцьцявіў свой першы выпуск мальтыйскіх фунтаў. У 1970 годзе зацьвердзілі Закон «Аб банкаўскай справе», згодна зь якім ЦБМ атрымаў паўнамоцтвы нагляду за банкамі. У траўні 1972 году ЦБМ выпусьціў першыя манэты ў выглядзе цэнтаў, якія падзяліў фунт. Таксама ЦБМ стаў выдаваць кароткатэрміновыя пазыкі ўраду і наглядаць за абсягам яго наяўных грошай. У ліпені 1972 году Палата дэпутатаў Мальты зацьвердзіла Закон «Аб валютным кантролі», у выніку якога ЦБМ стаў кіраваць валютнымі запасамі. Адначасна ЦБМ прывязаў мальтыйскую ліру да гандлёвага кошыка валютаў замест брытанскага фунта стэрлінгаў і стаў адзіным пакупніком і пастаўшчыком валюты для ўраду і банкаў. У 1990 годзе Палата дэпутатаў Мальты ўхваліла Закон «Аб Біржы Мальты», нагляд за якой даручылі ЦБМ. У 1994 годзе зацьвердзілі Закон «Аб фінансавых установах», паўнамоцтвы нагляду за якімі атрымаў ЦБМ. Адначасна папраўкі ў Закон «Аб Цэнтральным банку Мальты» скасавалі паўнамоцтвы ЦБМ даваць кароткатэрміновыя пазыкі ўраду. Паводле паправак у Закон, утварылі Раду грашовай палітыкі ЦБМ, што перайшла да рынкавай уліковай стаўкі мальтыйскай ліры замест адміністратыўнага яе прызначэньня. Умяшаньне абмежавалі гандлем 3-ма валютамі з банкамі. Валютныя абмежаваньні выплатаў па бягучым рахунку паступова скасавалі[12].
У 2002 годзе новыя папраўкі ў Закон «Аб ЦБМ» увялі 5-гадовы тэрмін паўнамоцтваў старшыні, намесьнікаў і сябраў Рады кіраўнікоў. Паводле паправак, ЦБМ увёў аплатную сыстэму міжнароднага ўзору і перадаў паўнамоцтвы нагляду за біржай, банкаўскай і фінансавай галінамі Ўправе фінансавых паслуг Мальты (УФПМ). 1 траўня 2004 году старшыня ЦБМ Майкл Бонэльё пачаў засядаць у Агульнай радзе Эўрапейскага цэнтральнага банку (ЭЦБ; Франкфурт-на-Майне, Нямеччына). Адначасна ЦБМ прыбраў кантроль капіталу, а чыноўнікі ЦБМ сталі сябрамі камітэтаў Эўрапэйскай сыстэмы цэнтральных банкаў (ЭСЦБ). У траўні 2005 году ЦБМ прывязаў мальтыйскую ліру да эўра па курсе 0,4293 ліры за эўра ў адпаведнасьці з Эўрапейскім мэханізмам валютных курсаў (ЭМВК). 1 студзеня 2008 году набылі моц папраўкі ў Закон «Аб ЦБМ», у выніку якіх на Мальце ўвялі эўра. Старшыня ЦБМ стаў сябрам Кіраўнічай рады ЭЦБ, а чыноўнікі ЦБМ — сябрамі камітэтаў Эўрасыстэмы[12]. 1 студзеня 2011 году старшыня ЦБМ стаў сябрам Агульнай управы Эўрапейскай рады сыстэмнай рызыкі (ЭАСР).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.