Анімізм

Анімізм (па-лацінску: anima, animus, — «душа» і «дух» адпаведна) — вера ў існаваньне душы і духаў, вера ў адушаўлёнасць ўсёй прыроды.

Паходжаньне паняцьця

Упершыню гэты тэрмін увёў нямецкі навуковец Георг Эрнст Шталь. У сваёй працы « Theoria medica» (1708) ён назваў анімізм сваё вучэнне пра душу як нейкім безасабовым жыццёвым пачатку, які ляжыць у аснове ўсіх жыццёвых працэсаў.