Беларускі дзяржаўны камітэт

Беларускі дзяржаўны камітэт (БДК) — грамадзка-палітычная арганізацыя ў Сярэдняй Літве. Заснаваны 17 красавіка 1921 году. Створаны пад уплывам дзеячоў Найвышэйшай Беларускай Рады, дзеля спробы кансалідацыіі ўсяго беларускага руху. Меў прапольскі кірунак. Напачатку БДК дзейнічаў кансьпірацыйна. Меў антылетувіскі і антынямецкі характар.

У склад БДК уваходзілі:

• Антон Луцкевіч — старшыня
• Яўген Ладноў — віцэ-старшыня
• Браніслаў Тарашкевіч — сакратар
• Лявон Вітан-Дубейкаўскі — скарбнік
• Адам Станкевіч
• Фабіян Ярэміч
• Максім Гарэцкі
• Сымон Рак-Міхайлоўскі
• Аркадзь Смоліч
• Эдуард Буцька

Напачтаку ў склад БДК не ўваходзілі эсэры, але сустрэчы праведзеныя Жаўрыдам і Пракулевічам прывялі да станоўчых вінікаў. Пад уплывам БДК знаходзіўся таксама і Станіслаў Балаховіч.

Згодна паказаньняў Антона Луцкевіча і Браніслава Тарашкевіча дадзеных НКВД, БДК сваім стварэньнем абавязаны ІІ аддзелу Генэральнага штабу, які ўзьдзейнічаў на беларускі рух, праз свайго агента Яўгена Ладнова.

БДК быў ліквідаваны адразу ж як высьветлілася сапраўдная роля Ладнова^[1].