Б’еф

Б’еф (франц. bief) — частка ракі, каналу, вадасховішча ці іншага воднага аб’екту, якая злучаецца з пэўным гідратэхнічным збудаваньнем. У збудаваньні, якія могуць мець б’еф, вылучаюць плаціну, шлюз, гідраэлектрастаныю і іншыя.

Адрозьніваюць верхні б’еф, які разьмяшчаецца ў верхнім бегу ракі, і ніжні, які разьмешчаны па другі бок збудаваньня. Ролю верхняга б’ефа часта займае вадасховішча.

Б’еф, утвораны двума ці больш водападпорнымі збудаваньнямі і разьмешчаны на водападзельным участку воднай сыстэмы ці вадатоку, называецца падзельным.

Глядзіце таксама

• Зьліў плаціны