Валянцін Тарас

Валянцін Тарас (9 лютага 1930, Менск — 13 лютага 2009, Менск) — беларускі паэт, публіцыст, перакладчык.

Біяграфія

Валянцін Тарас нарадзіўся 9 лютага 1930 году ў сям’і мастака. Падчас вайны, калі яму было 13 гадоў, пайшоў у партызаны. У 1955 годзе скончыў факультэт журналістыкі БДУ. З 1955 па 1962 год працаваў у рэдакцыі газэты «Зьвязда», з 1964 да 1967 году быў рэдактарам аддзелу прозы ў часопісе «Нёман». У 1968 годзе пад ціскам КГБ быў звольнены з працы.^[1]

Валяніцін Тарас зьяўляўся сябрам Саюзу беларускіх пісьменьнікаў і Беларускага ПЭН-цэнтру (з 1997 году).

Бібліяграфія

Кнігі паэзіі:

• «Две тетради»;
• «Пазыцыя»;
• «Колеры» (1995) і іншыя.

Проза:

• «Прощальные костры»;
• «Дань времени».

Мэмуары:

• «На высьпе ўспамінаў».

Пераклады:

• раман «Восень патрыярха» Габрыеля Гарсія Маркеса на расейскую мову сумесна з Карласам Шэрманам;
• «Доўгая дарога дадому» Васіля Быкава на расейскую мову.

Артыкулы Вялянціна Тараса друкаваліся ў газэтах «Народная Воля», «Имя», «Белорусская газета», «Наша Ніва», у бюлетэні «Правы чалавека».

«Доўгая дарога дадому»

Перакласьці сваю кнігу мэмуараў «Доўгая дарога дадому» Васіль Быкаў даверыў менавіта Валянціну Тарасу.^[2]