Вушніца

Вушніца (па-лацінску: pinna) — зьнешняя частка вуха. Аснову вушніцы складае эластычны храсток, утваральны характэрныя грабяні й выступы.

Вушніца жанчыны

Верхні й вонкавы край вушніцы ўтварае завіток (лац. helix). Паралельна завітку бліжэйшага да слыхавога праходу разьмешчаны процізавіток (лац. antihelix), які агінае вонкавую адтуліну слыхавога праходу зьнізу, утвараючы два выступы — проціказялок (лац. antitragus) ззаду й казялок (лац. tragus) сьпераду ад слыхавога праходу.

У пляне акустыкі профіль вушніцы мае дапаможную функцыю для вызначэньня напрамка, зь якога зыходзіць гук. Гэта ставіцца да адрозьніваньня паходжання гуку ззаду-сьпераду або зьверху-зьнізу. За вызначэньне, ці адбываецца гук справа ці злева, адказваюць іншыя мэханізмы.

Вонкавыя спасылкі

Вушніца — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• Вушніца на eMedicine Dictionary