Вяршыня мясцовасьці

Вяршыняй мясцовасьці ў тапаграфіі называюць пункт на паверхні, які мае найбольшую вышыню над узроўнем мора (сярод усіх пунктаў, непасрэдна прылеглых да яе). З матэматычнага пункта гледжаньня, вяршыня — лякальны максымум вышынь.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Вяршыня.

Вулькан Эльбрус, Каўказ, Расея

Назва «горная вяршыня» звычайна выкарыстоўваюць у дачыненьні да асобных гор, якія прыкметна ўзвышаюцца над агульным узроўнем горнай краіны (Эльбрус на Каўказе і інш.)^[1].