Галодная вайна

Галодная вайна (па-польску: Wojna głodowa; па-нямецку: Hungerkrieg) — ваенны канфлікт паміж Каралеўствам Польскім і Вялікім Княствам Літоўскім з аднаго боку і Тэўтонскім ордэнам з другога, які адбыўся ўлетку 1414 году. Канфлікт атрымаў назву Галодная вайна з-за выкарыстаньня тактыкі выпаленай зямлі, якая ў Сярэднявеччы абумоўлівалася спальваньнем пасеваў на палях з мэтай зьнішчэньня крыніцаў харчаваньня для суперніка. Голад і чума распаўсюдзілася па ўсёй Прусіі. Па словах Ёгана фон Пазыльге, пасьля вайны ад чумы памерлі 86 рыцараў Тэўтонскага ордэну^[1].

Галодная вайна
Частка Польска-тэўтонскіх войнаў
Дата: лета 1414 Месца: Дзяржава Тэўтонскага Ордэну Вынік: Пасрэдніцтва на Канстанцкім саборы
Супернікі
Каралеўства Польскае Вялікае Княства Літоўскае	Тэўтонскі Ордэн і найміты
Камандуючыя
Уладзіслаў II Ягайла, Вітаўт Вялікі	Міхал Кюхмэйстэр фон Штэрнбэрг