Гравітацыйны каляпс
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Гравітацы́йны каля́пс — катастрафічна хуткі сьціск масіўных целаў пад дзеяньнем гравітацыйных сілаў. Гравітацыйным каляпсам можа заканчвацца эвалюцыя зорак з масай звыш трох сонечных мас. Пасьля вычарпаньня ў такіх зорках матэрыялу для тэрмаядзерных рэакцыяў яны губляюць сваю мэханічную ўстойлівасьць і пачынаюць зь вялікай хуткасьцю сьціскацца да цэнтру. Калі павялічваючыся ўнутраны ціск спыняе гравітацыйны сьціск, то цэнтральная вобласьць зоркі становіцца звышшчыльнай нэўтроннай зоркай, што можа суправаджацца скідам абалонкі й назірацца як успышка звышновай зоркі. Аднак калі маса зоркі перавысіць мяжу Апэнгаймэра — Воўкава, то каляпс працягваецца да ейнага ператварэньня ў чорную дзірку.

Remove ads
Глядзіце таксама
- Зорная эвалюцыя
- Белы карлік
- Нэўтронная зорка
- Мяжа Апэнгаймэра — Воўкава
- Чорная дзірка
Вонкавыя спасылкі
![]() |
Гэта — накід артыкула па астрафізыцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads